بررسی وضعیت مشارکت اجتماعی شهروندان در نواحی منطقه 5 شهر تهران
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری
1 - مسئول مکاتبات
2 - ندارد
کلید واژه: : مشارکت اجتماعی, مشارکت رسمی, مشارکت غیر رسمی, توسعه شهری,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: یکی از الزامات زندگی شهرنشینی در عصر حاضر دخالت دادن شهروندان در سرنوشت رفتار شهری می باشد، برنامهریزی و گسترش زمینههای لازم جهت مشارکت شهروندان در اداره امور شهری حرکت از زندگی فردی به سوی زندگی جمعی شهروندی است. در اصل حضور فعال شهروندان در مدیریت امور محلی میباشد از طرفی یکی از مولفههای توسعه یافتگی و پایداری در هر جامعه انسانی مبتنی است بر همبستگی، تشریک مساعی، همیاری و در اصل مشارکت در امور زندگی اجتماعی می باشد. هدف: هدف از این مقاله بررسی وضعیت مشارکت اجتماعی شهری در سطح تحلیل نواحی و میزان توسعه یافتگی نواحی منطقه 5 شهر تهران می باشد روش: این پژوهش با روش اسنادی و پیمایشی انجام شده است، جامعه آماری جمعیت 20 سال به بالای منطقه 5 تهران است که با نمونهگیری خوشهای متناسب با حجم، تعداد 500 نفر در سطح نواحی هشت گانه منطقه مورد مطالعه انتخاب شدند. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد، مشارکت غیر رسمی همیارانه با بالاترین میانگین 2/5 در بین ابعاد مشارکت قرار دارد و مشارکت رسمی با پایینترین میانگین2 در بین ابعاد مشارکت قرار دارد و همچنین مشارکت غیررسمی مذهبی با میانگین 8/4 و مشارکت غیر رسمی خیریهای با میانگین 74/4 در رتبههای بعدی قرار دارد. نتیجهگیری:نواحی توسعه یافته تر از میزان مشارکت رسمی و مشارکتهای غیر رسمی همیارانه بیشتری برخوردارند و به گونه معناداری مشارکت غیر رسمی مذهبی کمتری دارند و مشارکتهای غیر رسمی خیریهای، در همه نواحی به صورت یکسان بوده و تفاوت معناداری نداشت.
Introduction: In the present age, one of the requirements of the urban life is for the citizens to be interfered in the destiny of urban behavior. Planning and expanding necessary contexts for citizens’ participation in managing urban affairs is the movement from individual life toward collective citizenship life. Principally, it is an active attendance of citizens in managing domestic affairs and on the other hand, one of the components of development and stability in any human society relies on integration, oneness, cooperation, and principally participation in social life affairs. Objective: The goal of this study is to investigate social urban participation situation in areas analysis level and the development degree in the 5th district areas in Tehran. Method: This study has been done with predicative and surveying method. Statistical population is Tehran’s 5th district areas population which consists of over 20 year olds. A sample of 500 people in octad districts was selected by proportionate with size cluster sampling. Findings: The research findings showed thatinformal cooperative participation existed among the participation dimensions with the highest mean of 5.2 and formal participation with the lowest mean of 2 and also, religious informal participation with the mean of 4.8 and charitable informal participation with the mean of 4.74 was located in successive ranks. Conclusion: More developed areas had formal and informal assistance participation and significantly lower informal religious participation. Informal charity participation level was the same in all areas no significant difference was detected