جداسازی و شناسایی مولکولی آنتروکوکوس ها و بررسی حضور ژن بیماریزای سایتولیزین (cyl) از نمونه های ادراری
محورهای موضوعی : میکروب شناسیزینب توفیق 1 , محسن زرگر 2 , عباس اخوان سپهی 3
1 - گروه میکروبیولوژی- دانشکده علوم پایه- دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم- قم- ایران
2 - عضو هیات علمی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
3 - گروه میکروبیولوژی- دانشکده علوم پایه- دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران شمال- تهران- ایران
کلید واژه: انتروکوکوس فکالیس, عفونت مجرای ادراری, سایتولیزین, ژن های ویرولانس,
چکیده مقاله :
چکیده: زمینه و هدف: انتروکوکوس ها یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی می باشند. جنس انتروکوکوس 38 گونه دارد، که مهمترین آنها انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم می باشند. انتروکوکوس ها، به دلیل ایجاد باکتریمی، عفونت دستگاه ادراری، اندوکاردیت، مننژیت و عفونت زخم اهمیت به سزایی پیدا کرده اند. روش بررسی: 280 نمونه ادرای جمع آوری شده از آزمایشگاه های تشخیص طبی در تهران مورد استفاده قرار گرفت. برای جداسازی و شناسایی باکتری ها از محیط کشت آگار خوندار و محیط اختصاصی کانامایسین اسکولین آزید آگار استفاده گردید و سپس کلنی های باکتری ها توسط روش های بیوشیمیایی شناسایی شدند. همچنین تایید مولکولی باکتریها توسط کیت مولکولی اختصاصی انتروکوکوس ها انجام گرفت. در نهایت حضور ژن سایتولیزین (cyl) در جدایه ها توسط روش PCR مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: از بین 280 نمونه بررسی شده تعداد 50 نمونه(8/17%)گونه انتروکوکوس فکالیس شناسایی نهایی شد. حضورژن سایتولیزین در 34 % از جدایه ها توسط روش PCR تایید گردید. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که انتشار آنتروکوکوس های حاوی ژنهای بیماریزا در بین بیماران دارای عفونت ادراری می تواند برای سلامت آنها خطرناک باشد. این نتایج توجه بیشتر به رعایت بهداشت فردی را نشان می دهد.
Introduction: Enterococci are one of the most important factors in nosocomial infections. Enterococcus genus has 38 species, the most important of which are Enterococcus faecalis and Enterococcus faecium. Enterococci have a medical significance due to bacteremia, urinary tract infections, endocarditis, meningitis and wound infections. Methods: 280 specimens collected from medical diagnostic laboratories in Tehran were used. In order to isolate and identify the bacteria, blood agar culture medium and the specific medium of Kanamycin esculin azide agar were used and then the colonies of bacteria were identified by biochemical methods. The molecular confirmation of bacteria was also carried out by a specific molecular kit of enterococci. Finally, the presence of the cytolysin gene in isolates was measured by PCR method. Results: Of 280 samples examined, 50 samples (17.8%) were identified for Enterococcus faecalis species. Presence of cytolysin gene (cyt) in 34% of isolates was confirmed by PCR. Conclusion: The results show that dissemination of enterococci containing pathogenic genes among patients with urinary tract infection can be dangerous for their health. These results show more attention to individual health.
_||_