بررسی مسیرهای مولکولی درگیردرناپایداری ریزماهواره ها در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال
محورهای موضوعی : زیست شناسی
کلید واژه: ناپایداری ریزماهواره, فلوئوراوراسیل, سرطان کولورکتال, مسیرمولکولی MSI, سیستم ترمیم MMR,
چکیده مقاله :
شیرین مرادی فرد1, شهلا محمد گنجی1*ناپایداری ریزماهواره ها (Microsatellite instability) یکی از روشهای مولکولی اثرانگشتی یا همان فینگرپرینتینگ است که حاصل نقص درسیستم ترمیم اشتباه (Missmatch repaire) میباشد ودرحدود 15 % ازسرطانهای کولورکتال دیده میشود. اغلب ناپایداری ریز ماهوارهها بهسبب جهش در ژن MMR درجرم لاینها، خاموش شدن اپی ژنتیکی ژن MLH1 درتومورهای تک گیرو نیز بر اثر متیلاسیون جزایرCpG درنواحی پروموتوری ژن انکوژن BRAF دیده میشوند. تومورهایی که براثر MSI ایجاد میشوند دارای ویژگیهای فنوتیپی مجزایی هستند و دائما با بهترین مراحل تنظیمی و درمانی درمقایسه با تومورهایی که ریزماهوارههای پایدار دارند مرتبط هستند. تومور های MSIبه داروی 5 فلوئوراوراسیل پاسخ منفی میدهد و حتی ممکن است به داروهای دیگری که در درمان سرطان استفاده شده است نیز پاسخ معینی بدهند. اخیراً اطلاعات زیادی در زمینهی هتروژنی تومورهای MSI گسترش پیدا کرده است، بنابراین این احتمال وجود دارد که به درک ما ازتفاوت-هایی که در زمینه حساسیتهای شیمیایی دارند کمک کنند. توانایی شناسایی وبررسی نقص درسیستم MMRاهمیت زیادی در رسیدگی به بیماران دارد، این امر امکان بهره برداری هرچه بیشتر و پیشرفتهای درمانی مناسبتر را فراهم میکند .
ناپایداری ریزماهواره ها (Microsatellite instability) یکی از روشهای مولکولی اثرانگشتی یا همان فینگرپرینتینگ است که حاصل نقص درسیستم ترمیم اشتباه (Missmatch repaire) میباشد ودرحدود 15 % ازسرطانهای کولورکتال دیده میشود. اغلب ناپایداری ریز ماهوارهها بهسبب جهش در ژن MMR درجرم لاینها، خاموش شدن اپی ژنتیکی ژن MLH1 درتومورهای تک گیرو نیز بر اثر متیلاسیون جزایرCpG درنواحی پروموتوری ژن انکوژن BRAF دیده میشوند. تومورهایی که براثر MSI ایجاد میشوند دارای ویژگیهای فنوتیپی مجزایی هستند و دائما با بهترین مراحل تنظیمی و درمانی درمقایسه با تومورهایی که ریزماهوارههای پایدار دارند مرتبط هستند. تومور های MSIبه داروی 5 فلوئوراوراسیل پاسخ منفی میدهد و حتی ممکن است به داروهای دیگری که در درمان سرطان استفاده شده است نیز پاسخ معینی بدهند. اخیراً اطلاعات زیادی در زمینهی هتروژنی تومورهای MSI گسترش پیدا کرده است، بنابراین این احتمال وجود دارد که به درک ما ازتفاوت-هایی که در زمینه حساسیتهای شیمیایی دارند کمک کنند. توانایی شناسایی وبررسی نقص درسیستم MMRاهمیت زیادی در رسیدگی به بیماران دارد، این امر امکان بهره برداری هرچه بیشتر و پیشرفتهای درمانی مناسبتر را فراهم میکند .