چکیده مقاله :
ولایت فقیه یکی از مباحث کلامی و فقهی در اندیشه سیاسی شیعه می‌باشد که از دوران غیبت موردتوجه بوده و در اصل آن بین فقها اختلافی وجود نداشته است، بلکه در نحوه حدود و اختیارات آن اختلاف نظر وجود دارد. بر این اساس فقهای زیادی از به بررسی دلایل ولایت فقیه پرداخته‌اند. یکی از فقهایی که بحث ولایت فقها را به صورت مبسوط مطرح و آن را استنباط نمود، آیت‌الله عبدالفتاح حسینی مراغه‌ای در کتابالعناوین است. از دیدگاه مراغه‌ای ولایت اقسامی دارد، که براساس آن می‌توان گفت حکومت‌ها، در صورتی مشروع هستند که یکی از این ولایت‌ها بر آنها حکمرانی کند، این ولایت‌ها عبارتنداز: ولایت الله، ولایت پیامبر و امامان معصوم(ع) و ولایت فقیه. مراغه‌ای برای اثبات ولایت فقها به دلایل زیر استناد می‌کند: اجماع محصل، اجماع منقول، اجماع روایی. بر این اساس روایات را به 8 دسته تقسیم و ذیل بعضی از دسته‌ها یک روایت و ذیل بعضی دیگر چند روایت نقل کرده و معتقد است فقها نایبان معصومین(ع) می‌باشند، و حکومتی خارج از ولایت معصوم(ع)، یا نایب معصوم، حکومت جور و ولایتش نامشروع است.
چکیده انگلیسی:
The jurisprudence of the jurisprudence is one of the theological and jurisprudential issues in Shiite political thought that has been the focus of the absence since the absence of the jurisprudents, but disagreement over its jurisdiction and jurisdiction. Accordingly, many jurists have examined the reasons for the jurisprudence of the jurisprudence. One of the jurists who has elaborated and inferred the discussion of the jurisprudence of the jurisprudents is Ayatollah Abdul Fattah Hosseini Maraghey in his book Al-Anawin. From Maragheh's point of view, there are a number of provinces, according to which governments can be said to be legitimate if one of these provinces is governed, namely, the province of Allah, the province of the Prophet and the infallible Imams, and the province of the jurist. Maragheh cites the proofs of jurisprudence for the following reasons: student consensus, movable consensus, narrative consensus. Accordingly, divide the narrations into 8 categories and some of them cite one narrative and some others as saying that the jurists are the guardians of the infallible (as), and a government outside of the infallible (or) infallible province, the government. Its kind and province is illegitimate.
منابع و مأخذ:
قرآن. ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای، ناصرمکارم شیرازی.
نهج‌البلاغه. ترجمه محمد دشتی.
ابن اثیر، محمد (1385ق.). الکامل فی التاریخ. بیروت: داربیروت.
آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن (بی‌تا). طبقات اعلام الشیعه. تحقیق علینقی منزوی. قم: مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان.
برجی، یعقوبعلی ( 1385). ولایت فقیه در اندیشه فقیهان. تهران: سمت.
بیانات مقام معظم رهبری. روزنامه جمهوری اسلامی، 14خرداد،1378.
بیگ‌باباپور،یوسف (1395). نگاهی به زندگی و آثار میرعبدالفتاح حسینی مراغه‌ای. تهران: منشور سمیر.
جوادی آملی، عبدالله (1378). ولایت فقیه ولایت فقاهت و عدالت. قم: اسراء.
حسینی مراغه‌ای، میرعبدالفتاح (1392). عناوین الاصول و قوانین الفصول. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
حلی، ابن ادریس (1417ق.). السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی. قم: الاسلامی.
خمینی، روح‌الله (1376). ولایت فقیه. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1416ق.). المفردات فی غریب القرآن. دمشق: دارالقلم.
شیخ مفید (1410ق.). المقنعه. قم: موسسه نشر اسلامی.
صمیمی، سیدرشید (1384). تاثیرات نظرى عصر غیبت بر اندیشه سیاسى شیعه. قم: مرکز پژوهش‌هاى اسلامى صدا و سیما.
طبرسی، فضل ابن حسن (1416ق.). مجمع البیان. تهران: ناصر خسرو، ج5.
علیمحمدی، حجت الله (1387). سیر تحول اندیشه ولایت فقیه در فقه سیاسی شیعه. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
فوزی، یحیی (1384). اندیشه سیاسی امام خمینی. قم: معارف.
کربلایی پازوکی، علی (1392).ولایت فقیه پیشینه، ادله و حدود اختیارات. قم: معارف.
مزینانی، محمدصادق (1375). قلمرو ولایت فقیه از دیدگاه مقدس اردبیلی. فقه،9: 115-146.
مطهری، مرتضی (1379). ولاءها و ولایت‌ها. قم: صدرا.
مقدس اردبیلی، احمد (بی‌تا). زبده البیان فی احکام القرآن. تهران: مکتبه المرتضوی.
مقیمی، غلامحسن (1385). مشروطیت، جمهوریت، اسلامیت. قم: پژوهش معناگرا.
میراحمدی، منصور. (1395). فقه سیاسی. تهران: سمت.
نجفی، محمدحسن (1430ق.). جواهر الکلام. بیروت: دار احیاء التراث الوبی، ج21.
نراقی، احمد (1365). عوائد الایام. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی:
نصیری، محمدرضا (1384). از اثرآفرینان: زندگینامه نام‌آوران فرهنگی ایران (از آغاز تا 1300 شمسی). تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، ج2.
واعظی، احمد (1383). حکومت اسلامی درسنامه اندیشه سیاسی در اسلام. قم: مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
وحید بهبهانی، محمدباقر (1424ق.). مصابیح الظلام فی شرح مفاتیح الشرایع. تهران: وحید بهبهانی.
_||_Quran. Ghomsheei, M.; N. Makarem Shirazi. [in Arabic]
Nahj Al-Balaghah. Translate by M. Dashti. [in Persian]
Aghabozorg Tehrani, M. (N.D.).Tabaghat Aalam Shiite. A. Monzavi. Esmaeilian publications: Qom. [in Persian]
Alimohammadi, H. (2008). The Evolution of Faghih Governance Idea in Political Jurisprudance of Shiite.Tehran: Islamic Revolution Document Center. [in Persian]
Beygbabapoor. Y.(2016). A review on life and works of Mir Abdolfattah Hosseini Maraghei. Tehran: Manshoor Samir. [in Persian]
Borji, Y. (2006). Faghih Governance in Faghihs thoughts. Tehran: SAMT. [in Persian]
Fuzi , Y. (2005). Imam Khomeyni`s Political Thoughts. Qom: Maaref. [in Persian]
Helli, Ibn Edris. (1997). Asrar al-havi letahrir al-fatavi. Qom: Islamic Publications. [in Arabic]
Hosseini Maraghei. M. (2013). Anavin Al-Osool and Ghavanin al-fosool. Qom: Qom seminary. [in Arabic]
Ibn Asir, M. (1966). Alkamel Fi Tarikh. Beirut: Dar Al-Beirut. [in Persian]
Javadi Amoli. A. (1999). Faghih governance: governance of jurisprudence and justice. Qom: Asra. [in Persian]
Karbalaei Pazooki, A. (2013). Faghih governance: literature, Reasonings and Limitations. Qom: Maaref. [in Persian]
Khomeini, R. (1997). Faghih Governance. Tehran: The Institute for Compilation and Publication of Imam Khomeini's Works. [in Persian]
Mazinai, M. (1996). Faghih Governance`s Territory from Moghaddas Ardabili`s View. Jurisprudence journal,9:1115- 146. [in Persian]
Mirahmadi, M. (2016). Political Jurisprudence. Tehran: SAMT. [in Persian]
Moghaddas-Ardabili, A. (N.D.). Zobdat-ol Bayan fi Ahkam al-Qurran. Tehran: Maktaba al-Mortazavi. [in Arabic]
Moghimi, G.H. (2006). Constitution, Republication, Islamication. Qom: Semantic research. [in Persian]
Motahari, M. (2000). Velkaha va Velayatha. Qom: Sadra. [in Persian]
Najafi, M.H. (2009). Javaher al-kalam. Beirut: Dar Ehya, . Vol.21. [in Arabic]
Naraghi, A. ( 1986). Avaed Al-Ayam. Tehran: Ministry of Islamic Guidance. [in Persian]
Nasiri, M. (2005). From effectives: Biographies for Iranian Cultural Figures. Tehran: Society for appreciation of cultural works and dignities. [in Persian]
Ragheb Esfahani, H. (1996). Al-Mofradat fi Gharib al-Qurran. Damascus: Dar Al-Qalam. [in Arabic]
Samimi, SR, 20--, Theoretical Effects of Absence Era on Political Thoughts of Shiite, Qom: IRIB`s Islamic research center [in Persian]
Sheikh Mofid (1910). Al-Maghnea. Qom: Islamic Publication Organization. [in Arabic]
Supreme leader`s speeches. Jomhoori Eslami Newspaper, 1999 June 4.[in Persian]
Tabarsi, F. (1996). Majmaa al-Bayan. Tehran: Naserkhosrow, vol.5. [in Arabic]
Vaezi, A. (2004). Islamic Government: A Textbook on Political Thoughts in Islam. Qom: Qom seminary Management Center. [in Persian]
Vahid Behbahani, M. ( 2004,). Masabih Al Zalam fi Sharh Mafatih Al-Sharayeh. Tehran: Vahid Behbahani. [in Arabic]
