تأثیر خنده درمانی و فعالیتهای بدنی در احساس تنهایی و شادکامی سالمندان
محورهای موضوعی : روانشناسی و مشاورهاصغر جعفری 1 , سمانه بیات 2 , معصومه بهبودی 3
1 - استادیار گروه مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ابهر، ایران
2 - کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اراک، اراک، ایران
3 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران
کلید واژه: شادکامی, احساس تنهایی, سالمندان, واژگان کلیدی:خنده درمانی, فعالیتهای بدنی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر، به منظور تعیین تأثیر خنده درمانی و فعالیتهای بدنی در احساس تنهایی و شادکامیسالمندان انجام شد.30سالمند بالای60سال از بین سالمندان در شهر تهران به روش تصادفی سادهانتخاب و در دو گروه15نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند.روش پژوهشنیمه آزمایشی و طرحپیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترلبود.احساس تنهایی و سطح شادکامی سالمندان با استفاده ازمقیاس تنهایی راسل و فرگوسن)1987(و شادکامی آکسفورد اندازه گیری شدند.سپس برنامههایخنده درمانی و فعالیت بدنی هر کدام در10جلسه گروهی برای سالمندان گروه آزمایش اجرا شدند.درپایان مداخلات دوباره احساس تنهایی و سطح شادکامی سالمندان اندازه گیری ودادههابا استفاده ازتحلیل کواریانستحلیل شدند.نتایج نشان داد که برنامههای خنده درمانی و فعالیت بدنی در احساستنهایی و سطح شادکامی سالمندان تأثیر معناداری دارد.این برنامهها در افزایش شادکامی سالمندانتأثیر بیشتری داشتند.نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد میکند که احتمالا ً برنامههای خنده درمانی وفعالیت بدنی با تغییراتی در ابعاد فیزیولوژیکی بدن و فرآیندهای شناختی میتواند احساس تنهایی وسطح شادکامی را تحت تأثیر قرار دهد.بنابراین به منظور کاهش احساس تنهایی سالمندان و افزایشسطح شادکامی آنان، پیشنهاد میشود برنامههای خندیدن برای آنان اجراشود و به انجام فعالیتهایبدنیبیشتر تشویق شوند.