شهرنشینی در حال دگرگون و جایگاه شهرهای کوچک تجربه ایران
محورهای موضوعی : جغرافیای سیاسی
اصغر نظریان
1
(ندارد)
کلید واژه: : شهرنشینی دیفرانسیل, شهرهای کوچک, نظام شهری, سیاست‌های راهبردی,
چکیده مقاله :
رشد و سیر تحول نظام شهری کشورها از گذشته تا حال با توجه به نظرات مختلف موردبررسی قرار گرفته است در این میان اکثر کشورهای در حال توسعه آغاز دورة تحول شهرنشینی و دگرگونی فضایی خود را با توجه به برخی از بنیان‌های کمی از جمله شهر برتر تجربه کرده‌اند‎؛ بدین‌ترتیب که افزایش تعداد جمعیت شهرهای بزرگ به ضرر شهرهای متوسط به خصوص شهرهای کوچک و روستاشهرها عمل می‌کنند. چنین حالتی در نظام شهری کشورمان نیز به وضوح دیده می‌شود . در حال حاضر یکی از چالش‌های اساسی دولت‌ها به ویژه کشورهای در حال توسعه در جریان شهرنشینی در حال دگرگون یا دیفرانسیل، سازماندهی ساختار فضایی ملی مطلوب می‌باشد. چنین ساختاری به تقسیم کارکردن اقتصادی - اجتماعی متعادلی در سلسله‌مراتب شهری و منطقه‌ای امکان می‌دهد. لهذا کشورها در جهت ایجاد تعادل فضایی و توزیع متناسب جمعیت سیاست‌های راهبردی را مدنظر قرار می‌دهند . با توجه به مجموعه مطالعاتی که در نظام شهری ایران انجام گرفته، ملاحظه می‌شود که شبکه شهری ایران از تعادل فضایی برخوردار نبوده و شهرهای کوچک جایگاه مناسبی را در نظام شهری ایران ندارند. بدین‌جهت ضرورت دارد که سیاست‌های راهبردی خاصی در جهت تعادل‌بخشی نظام شهری اعمال گردد .
The expansion and development of urban areas have long been investigated from different approaches. One of these approaches or theories is the quantitative base of super city. According to this theory , in most of the developing countries such as Iran, the urbanization and its spatial expantionto the super city stage have happened at the expense of rural areas , has caused sever problems and challenges for the governments and landscape planners in developing a suitable and balanced spatial organization in terms of economic and social functions. As a result, the governments should develop a legitimate policy so that they can produce spatial balance in the distribution of population. According to the previous researches, the urban network of Iran lacks a balanced spatial Organization in relation to the ranked position of different sized urban areas. The small towns do not hold a legitimate position in the urban hierarchy of the country. That is, day by day the number of small towns increases while their population decreases. Therefore, it seems reasonable to present a rational policy for developing a balanced spatial urban order. This is what this study has undertaken.