روش دروزه در تعیین ترتیب نزول سوره های قرآن کریم

محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات قرآنی

امیر احمدنژاد ¹ ( * عضو هیأت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان(استادیار). )
عاطفه محمدزاده ² ( ** کارشناس ارشد علوم قران و حدیث دانشگاه اصفهان. )

تاریخ دریافت : 1394/05/13 تاریخ پذیرش : 1394/05/13 تاریخ انتشار : 1393/05/10

کلید واژه:

چکیده مقاله :

تاریخ‌گذاری سوره‌های قرآن، دانشی است که پیرامون تعیین دقیق یا تقریبی تاریخ و ترتیب نزول این واحدهای وحیانی بحث می‌کند. محمد عزّه دروزه در تفسیر الحدیث با توجه به روش تفسیری و صبغه تاریخی خود، بیش‌ترین تلاش را در این مورد با استفاده از آیات قرآن، فهرست‌های ترتیب نزول و منابع روایی انجام داده است. او با اعتقاد به اصول و مبانی خاص خود که از باورهایش در زمینه علوم قرآنی و مباحث تاریخی به دست آمده، روش‌هایی را در تاریخ‌گذاری قرآن به کار می‌گیرد و به نتایج جدیدی پیرامون زمان وقوع و چگونگی حوادث تاریخ صدر اسلام دست می‌یابد. مهم‌ترین شیوه‌های او را می‌توان تحت عناوین اولویت‌بندی در استفاده از منابع تاریخ‌گذاری، مرتب کردن سوره‌ها بر مبنای مطلع آن‌ها، تکیه بر نقاط عطف تاریخی، استناد به شأن نزول آیات، تأمل در سیر تاریخی تشریع احکام و دقت در زمان نزول آیات و سور متشابه طبقه بندی و تحلیل کرد.

چکیده انگلیسی:

Join this chapter of the Qur'an, the knowledge that the exact or approximate date and the divine revelation of these units is discussed. Mohamed Azza Drwazeh in Al-Tafsir Al-Hadith , according to the interpretation of the historic nature of his effort in this case, using the Qur'an, in descending order lists and validity of the data. Convinced that his own principles of belief in Quranic sciences and historical topics obtained. Techniques in this quran applies to new results on the timing of events in the early history of Islam and how to achieve. Bottom of Form. His most important ways we can prioritize the use of resources under dating, sort of chapters based on the information they rely on historical turning points, according to the revelation of verses, according to Shariah rulings and carefully reflect on the course during the fall signs and similar sur classify and analyze.

منابع و مأخذ:

کتابنامه

قرآن کریم.

دروزه، محمد عزّه. 1384، عصر النبی صور مقتبسة من القرآن الکریم، چاپ دوم، بیروت: المکتبه العصریه.

دروزه، محمد عزّه. 1429، التفسیر الحدیث ترتیب السور حسب النزول، چاپ سوم، تونس: دار الغرب الإسلامیه.

دروزه، محمد عزّه. بی تا، سیرة الرسول صور مقتبسة من القرآن الکریم، بیروت: المکتبه العصریه.

زمخشری، محمود. 1407ق، الکشاف عن حقائق الغوامض التنزیل، چاپ سوم، بیروت: دار الکتاب العربی.

طبرسی، فضل بن حسن. 1372، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، چاپ سوم، تهران: ناصرخسرو.

عانی، عبدالقادر ملاحویش. 1382، بیان المعانی، چاپ اول، دمشق: مطبعه الترقی.

نکونام، جعفر. 1380، درآمدی بر تاریخ‌گذاری قرآن، چاپ اول، تهران: نشر هستی‌نما.

 

مقالات

جعفری، حجت. 1389، «کتاب‌شناسی موضوعی تفسیر بر اساس ترتیب نزول»، پژوهش‌های قرآنی، شماره 62 و 63، صص 272-297.

ستوده نیا، محمدرضا و مجید خزائی و زهرا قاسم نژاد. 1390، «جایگاه سیاق در تفسیر آیات از دیدگاه امام رضا(ع)»، فصلنامه مطالعات قرآنی، دانشگاه آزاد جیرفت، شماره 8، صص 73-89.

صدر، موسی. 1389، «سنجش ادله موافقان و مخالفان تفسیر بر اساس ترتیب نزول»، فصلنامه پژوهش‌های قرآنی، شماره 62 و 63، صص 150-165.

قبادی، مریم. 1383، «مروری بر التفسیر الحدیث»، مجله مقالات و بررسی‌ها، دفتر اول، شماره 75، صص 69-94.

وزیری، مجید. 1391، «روش‌شناسی تفسیر فقهی شیعه»، فصلنامه مطالعات قرآنی، دانشگاه آزاد جیرفت، شماره 11، صص 161-184.