قضیه لیوویل در مقیاس پلانک (مریم سادات میرترابی1 ، صدیقه میرابوطالبی2)
محورهای موضوعی : موضوعات پیرامون فیزیک اتمی و مولکولی قابل داوری می باشند.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
در این مقاله به بررسی پیامدهای عدم قطعیت تعمیم یافته (GUP)، بر قضیه لیوویل در مکانیک آماری پرداخته ایم. قضیه ی لیوویل یک تئوری بنیادی در مکانیک آماری است و بیان می کند چگالی سیستم ها در همسایگی سیستم های دیگر در فضای فاز با گذشت زمان باید ثابت بماند. در مقیاس پلانک، با در نظر گرفتن روابط عدم قطعیت تعمیم یافته براساس قضیه لیوویل چگالی حالت های فضای فاز تغییر می یابند و می توان اثرات کوانتوم گرانشی را با معرفی یک تبدیل کانونی روی مختصه های فضای فاز بیان نمود. به این ترتیب فرم جدیدی از المان فضای فاز ناوردا با گذشت زمان را یافته ایم. این فرم منجر به تغییر چگالی حالت های فضای فاز می شود و به دنبال آن بر ترمودینامیک سیستم اثر می گذارد. به علاوه، این تغییر ممکن است پیامدهای قابل توجهی بر مقیاس های طولی، خیلی بزرگتر از مقیاس طول پلانک داشته باشد.