بررسي فقه الحديثي مصائب به اذن خداوند از ديدگاه شيعه وسني
محورهای موضوعی : بررسی مسائل عقلی در قرآن و حدیث
1 - مدرس
کلید واژه: فقه, الحديثي, مصائب, خداوند, ديدگاه , شيعه , سني.,
چکیده مقاله :
چکیده نعمت های الهی بستر آزمون انسان¬هاست؛ نقمت ها، ناکامی ها، نداری ها و کاستی ها نیز زمینه ساز آزمایشی هستند که میزان صبر و شکیبایی و عیار ایمان انسان ها را مشخص می کند و موجب گزینش بهترین¬ها می شود. انسان طی قرون و اعصار هرگز از مصایب به دور نبوده و نحوه برخورد او با آنها بستگی به شخصیت وجودی، معرفت الله و معرفت النفس¬اش داشته است.حوادث و مصایب تلخ و ناگوار زندگی، افراد را در مسیر رشد و کمال، یا زیان و ضلال قرار می دهند تا سره از ناسره جدا شود و تمامی شعارها و ادعاها با اعمال آزموده، درجه صبر و شکیبایی آشکار و عیار ایمان افراد معلوم گردد. هدف از ابتلای پیامبران و اولیای الهی به مصایب، استحقاق بیشتر آنان برای کسب درجات است، اما هدف از ابتلای انسان های عادی، تذکر، توبیخ و کفارۀ گناهان یا آزمون الهی و یا رشد و تکامل آنهاست. در این مقاله،به بررسي مصائب به اذن خداوند از ديدگاه شيعه وسني با استناد به آیات قرآن و روایات معصومین مي پردازيم. کلیدواژه ها: فقه، الحديثي، مصائب، خداوند، ديدگاه ،شيعه ، سني.
Divine blessings are the testing ground for humans; Sufferings, failures, lacks and shortcomings are also the basis of a test that determines the level of patience and faith of people and causes the selection of the best. Throughout the ages, man has never been far from adversity, and the way he deals with them depends on his existential character, knowledge of God, and knowledge of his soul. Bitter and unfortunate incidents and misfortunes of life make people on the path of growth and perfection, or loss and misguidance. They make it so that the head is separated from the naserah and all the slogans and claims are determined by tested actions, the degree of patience and the level of faith of people is revealed. The purpose of afflicting prophets and divine saints with afflictions is to make them more deserving to obtain degrees, but the purpose of afflicting ordinary people is to remind, reprimand and atone for their sins or divine test or their growth and development. In this article, we examine the sufferings by God's permission from the Shia and Sunni point of view, referring to the verses of the Qur'an and the traditions of the innocent.
منابع * قرآن کریم
1. ابن بابویه قمی، ابوجعفر محمّد بن علی(شیخ صدوق)، الامالی، تهران، انتشارات کتابخانۀ اسلامیه، ترجمۀ حسین استاد ولی، 1360 ش.
2. ابن فارس ، احمد،معجم مقاییس اللغة ،ج 3، محقق:هارون، عبد السلام محمد، قم،مکتب الاعلام الاسلامی، بی تا.
3. ابن منظور، محمّد بن مکرم، لسان العرب،ج.1، بیروت، دار الفکر، 1414 ق.الصحیفه السجادیه، ترجمه علی شیروانی، قم، الهادی، 1418 ق.
4. ابن أبىالحديد المعتزلى، عزالدين عبدالحميد بن هبةالله، شرح نهج البلاغة، بتحقيق محمد أبوالفضل ابراهيم، مصر، دار احياء الكتب العربية، الطبعة الاولى، 1378 ق.
5. ابنالنديم، محمد بن اسحاق، الفهرست، طهران، طبع تجدد، 1393 ق.
6. ابنشعبة الحرانى، أبومحمد الحسن بن على بن الحسين، تحفالعقول عن آلالرسول، قم، مكتبة بصيرتى، 1394 ق.
7. الامينى، سيد عبدالحسين، الغدير فى الكتاب و السنة و الادب، بيروت، دارالكتاب العربى، الطبعه الخامسه، 1403 ق.
8. البغدادي، اسماعيل باشا ،إيضاح المكنون في الذيل على كشف الظنون ، جلد ۳ ، بيروت - لبنان ، دار إحياء التراث العربي، بي تا.
9. الثعالبى، أبومنصور عبدالملك بن محمد بن اسماعيل، يتيمة الدهر فى محاسن أهل العصر، شرح و تحقيق مفيد محمد قميحة، بيروت، دارالكتب العلميه، الطبعة الثانية، 1403 ق.
10. الدينورى، ابوحنيفه احمد بن داود، الأخبار الطوال، تحقيق عبدالمنعم عامر، القاهره، داراحياء الكتب العربية، الطبعة الاولى، 1960 م.
11. الجرجاني، علی بن محمد، التعريفات ، جلد۱، :تهران ،ناصر خسرو،۱۳۷۰.
12. الحسينى الخطيب، السيد عبدالزهراء، مصادر نهجالبلاغة و أسانيده، بيروت، مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، الطبعة الثانية، 1395 ق.
13. الجزري، ابن الأثير، النهاية في غريب الحديث والأثر، المحقق: أحمد بن محمد الخراط، قطر، وزارة الأوقاف والشؤون الإسلامية،2014.
14. الامينى، محمدهادى، الشريف الرضى¬محمدبن¬الحسين الموسوى،تهران، مؤسسه نهجالبلاغه، الطبعه الاولى، 1408 ق.
# 15. امام حسن بن علی(ع)، تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، قم، مدرسۀ امام مهدی، 1409ق.
16. آمدی، عبدالواحدبن محمّد، غرر الحکم و درر الکلم، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1366 ش.
17. سيد رضى، أبوالحسن محمد بن الحسين الموسوى، خصائص أميرالمؤمنين على بن أبىطالب (ع)، قم، منشورات الشريف الرضى، 1363.
18. شهرستانى، سيد هبةالدين، در پيرامون نهجالبلاغه، ترجمه سيد عباس ميرزاده اهرى، تهران، بنياد نهجالبلاغه، چ سوم، 1359.
19. راغب اصفهانی، ابوالقاسم الحسین بن محمّد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، 1412 ق.
20. جعفرى، سيد رضى، تهران، طرح نو، چ اول، 1375.
21. حسن، حسن ابراهيم، تاريخ الاسلام، القاهرة، مكتبة النهضة المصرية، الطبعة السابعة، 1965 م.
22. دوانى، على، سيد رضى مؤلف نهجالبلاغه، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چ سوم، 1364.
23. دوورژه، موريس، اصول علم سياست، ترجمه ابوالفضل قاضى، تهران، اميركبير، 1369.
24. دیلمی، حسن بن ابی الحسن، ارشاد القلوب الی الصواب، قم، الشریف الرضی، 1412ق.
25. طباطبایی، محمد حسين، تفسير الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی‌همدانی، قم، بنیاد علمی و فرهنگی علامه طباطبایی، 1374ش.
26. طبرسی، فضل بن حسن، مکارم الاخلاق، قم، الشریف الرضی، 1412 ق.
27. عبدالباقی، محمّد فؤاد، المعجم المفهرس الفاظ القران الکریم، تهران، انتشارات همسفر، 1386 ش.
28. فراهیدی،خليل بن احمد، العين،ج.1، گردآورنده:آل عصفور، محسن ، قم، موسسه دار الهجره ،۱۴۰۹.
29. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، الوافي ج.1، مصحح:فقیه ایمانی، کمال ،اصفهان، مکتبة الإمام أميرالمؤمنين علي (ع) ،۱۰۹۱ق.
30. قرشی، سیدعلی اکبر، احسن الحدیث، تهران، بنیاد بعثت، 1377 ش.
31. قطب الدین راوندی، سعیدبن هبه الله، الدعوات، قم، انتشارات مدرسۀ امام مهدی7، 1407 ق.
32. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، دار الکتاب، 1367 ش.
33. القمى، عباس بن محمدرضا، الكنى و الالقاب، النجف، المطبعة الحيدرية، 1376 ق.
34. کلینی، ابوجعفر محمّد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری و محمّد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1388 ش.
35. متز، آدم، تمدن اسلامى در قرن چهارم هجرى، ترجمه عليرضا ذكاوتى قراگزلو، تهران، اميركبير، چ اول، 1362.
36. مدرسی ، محمدتقی، تفسیر هدایت،ج. ۱، مترجم:اتابکی، مشهد، آستان قدس رضوی، بي تا.
37. مجلسی، محمّد باقر بن محمّد تقی، بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الائمه الأطهار، جلد 67 و 68، ترجمه موسوى همدانى بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1403 ق.
38. مطهری، مرتضی، عدل الهی ، تهران، انتشارات صدرا، 1378 ش.
39. " ، " ، سيرى در نهجالبلاغه، تهران، عينالهى، چ دوم، 1358.
40. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه ، تهران، دار الکتب الاسلامیه،1386ش .
41. موسوي خميني، سيد روح الله ، عدل الهی، تهران، انتشارات موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) ، چاپ2، 1379.
42. مناوي، عبد الرؤوف ، التوقيف على مهمات التعاريف ،ج.1 ، بي تا، بي جا.