مطالعه ارتباط کمی فعالیت- ساختار مشتقات جدید بی فنیل بهعنوان لیگاندهای گیرنده کانابینوئید نوع دو (CB2) با استفاده از توصیفکنندههای مکانیک کوانتومی
محورهای موضوعی : شیمی کوانتومی و اسپکتروسکوپینصرت مددی ماهانی 1 , علیرضا محدثی زرندی 2 , نجمه محمدی 3
1 - دانشگاه پیام نور
2 - Payam Noor University
3 - دانشگاه پیام نور
کلید واژه: بیفنیلکربوکسامید, توصیفکنندههای مکانیک کوانتومی, گیرنده کانابینوئید, تئوری تابعیت چگالی, رابطه کمی ساختار- فعالیت,
چکیده مقاله :
مطالعه رابطه کمی ساختار و فعالیت (QSAR) برای پیش بینی فعالیت مشتقات جدید بیفنیل کربوکسامید به عنوان لیگاند و پیشبینی فعالیت ضد عوارض توهمزای این ترکیبات در هنگام فعال شدن گیرنده CB2 استفاده شد. فعالیت مشتقات بیفنیل کربوکسامید با استفاده از توصیفگرهای کوانتومی با تئوری تابعیت چگالی (DFT) سطح B3LYP / 6-31G مدل سازی شد. در این مطالعه مدلسازی با استفاده از روش آنالیز حداقل مربعات جزئی (PLS) ، روش تحلیل مولفه های اصلی (PCA) و رگرسیون خطی چندگانه (MLR) انجام شد. نتایج نشان داد که روش MLR برای پیش بینی فعالیت رضایت بخش بود. اما در میان این مدلها روش دوم رایطه بهتری بین مقادیرتجربی و محاسبه شده فعالیت نشان میدهد. در روش MLR یک مدل با معادله خطی ، شش پارامتری ارائه شد. مقادیر پیش بینی شده، همبستگی مناسبی با نتایج تجربی دارند. نتایح به دست آمده، نشان داد که روش MLR با استفده از توصیفگرهای مکانیک کوانتومی برای پیش بینی فعالیت مشتقات بیفنیل کربوکسامید مفیدتر می باشد
A quantitative Structure-Activity Relationship (QSAR) model was applied to the prediction of the activity of new biphenylic derivatives as CB2 biphenyls ligands. The activity biphenylic derivatives were modeled with the descriptors of quantum-chemical calculations with density functional theory (DFT) method at B3LYP/6‒31G level. This study was conducted using the multiple linear regressions (MLR), the partial least square analysis (PLS) and the principal component analysis (PCA) method. Results displayed that the MLR method predicted of activity good enough. The best model, with six descriptors was selected. Also it indicates very good consistency towards data variations for the validation methods. The predicted values of activities are in suitable agreement with the experimental results. The obtained results suggested that the MLR method could be more helpful to predict the biological activity of biphenyls derivatives. It is anticipated to be useful to predict the activity of other compounds in the same groups.
_||_