بازآفرینی و خط مشی گذاری فضایی محلات تاریخی با رویکرد حس تعلق به مکان (نمونه موردی:محله فیض آباد کرمانشاه)
محورهای موضوعی : شهرسازی
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری ، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
2 - استادیار گروه معماری، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
کلید واژه: بازآفرینی, خط مشی گذاری فضایی, حس تعلق مکان, محله فیض‌آباد کرمانشاه,
چکیده مقاله :
امروزه شهرها به سرعت در حال رشد می‌باشند، اما در این بین ارتباط میان شهروندان و شهرها پیچیده تر شده است. محلات شهری ویژگی های متفاوتی پیدا کرده اند و محلات قدیمی شهرها به دلیل عدم رشد همپای شهر، نقش‌ها و جایگاه خود را از دست داده اند. شهروندان خود را منفک از محلات می‌دانند و محلات هم تهی از هویت شده اند. به عبارتی دیگر حس تعلق به مکان که با میزان حضور انسان در محیط در ارتباط می باشد در محلات سنتی کم رنگ شده است این حضور صرفنظر از دلیل آن صرفاً یک جنبه کمی برای بیان اعداد و ارقام نیست بلکه جنبه ای کیفی نیز دارد که به دلیل علت های حضور انسان در مکان و فضاهای شهری برمی گردد. در این میان طراحی شهری با ارائه الگوهای مناسب می تواند حس تعلق به مکان را نزد شهروندان ارتقا دهد. هدف این پژوهش بررسی نقش بازآفرینی مرکز محله فیض آباد کرمانشاه با رویکرد حس تعلق به مکان می‌باشد. در فرایند انجام پژوهش در مرحله اول مطالعات اسنادی انجام شده و مؤلفه ها و شاخص های اصلی پژوهش استخراج شده است. در نهایت مدلی از پژوهش مشخص شد که نشان می‌دهد میان برخی از ویژگی های اجتماعی از جمله مدت اقامت، علاقمندی، تنوع عملکردی و عناصر طبیعی و حس تعلق مکان رابطه ای معنادار وجود دارد. هم‌چنین، نتایج تحلیل با استفاده از آزمون های پیرسون مشخص نمود که تنوع بخشی به کاربری ها در محله فیض آباد یکی از راهکارهای ارتقای حس تعلق به مکان می‌باشد.
Today, cities are growing rapidly. But in the meantime, the relationship between citizens and cities has become more complicated. Urban neighborhoods have acquired different characteristics and the old neighborhoods of cities have lost their roles and status due to the lack of growth in line with the city. Citizens consider themselves separate from the localities, and the localities have lost their identity. The purpose of this research is to investigate the role of re-creation of the center of Faiz Abad neighborhood in Kermanshah with the approach of sense of belonging to the place. In the process of conducting the research, in the first stage, documentary studies were conducted and the main components and indicators of the research were extracted. Finally, a model of the research was determined which shows that there is a significant relationship between some social characteristics such as length of stay, interest, functional variety and natural elements and sense of belonging to a place. Also, the results of the analysis using Pearson's tests indicated that the diversification of uses in Faizabad neighborhood is one of the ways to improve the sense of belonging to the place.