بین‌المللی شدن دانشگاه‌ها و تأثیر آن بر دیپلماسی علمی (بررسی موردی دانشگاه امام صادق علیه السلام (1395 - 1361))
محورهای موضوعی : دیپلماسی
محمد رضا دهشیری
1
(عضو هیات علمی دانشکده روابط بین الملل)
سیدمحسن روحانی
2
(کارشناس ارشد)
کلید واژه: دیپلماسی عمومی, دیپلماسی علمی, آموزش عالی, بین المللی سازی دانشگاه, دانشگاه امام صادق علیه السلام,
چکیده مقاله :
دیپلماسی علمی را می توان بعنوان یکی از موثرترین شاخه های دیپلماسی عمومی به شمار آورد و سکاندار هدایت آن را، دانشگاه ها و جامعه علمی کشورها بر عهده دارند. امروزه کشورهای مختلف با آکاهی از تاثیرگذاری بالای دیپلماسی علمی در حصول نتایج مطلوب در سیاست خارجی خود، بدنبال سرمایه گذاری در این عرصه نوین می باشند. دانشگاه امام صادق علیه السلام به عنوان یک دانشگاه پیشرو در زمینه علوم انسانی و اسلامی می تواند بعنوان یک دانشگاه الگو در زمینه دیپلماسی علمی مطرح گردد. در این تحقیق ضمن بررسی و سنجش عملکرد دانشگاه بر اساس شاخص‌های استاندارد، از طریق روش اشباع داده‌ها به مصاحبه با مسئولین، اساتید و صاحب نظران دانشگاه در عرصه بین المللی پرداختیم. در این مصاحبه‌ها مجموعه دلایل ایجابی برای حرکت دانشگاه در مسیر بین المللی شدن بر شمرده شد. حفظ مزیت رقابتی دانشگاه، و کمک به حفظ و بقای دانشگاه از جمله این دلایل بود. در پایان تحقیق راهکارهایی شامل ایجاد آگاهی در کارکنان، اعضای هیات علمی و دانشجویان پیرامون اهمیت و منافع بین‌المللی شدن دانشگاه و گفتمان سازی در این حوزه، و تدوین نقشه راهبردی کلان در عرصه بین المللی شدن و استفاده از ظرفیت فارغ التحصیلان دانشگاه ارائه گردید.
Academic diplomacy can be considered as one of the most effective fields of public diplomacy. This diplomacy is mainly led by countries' universities and academic community. Nowadays, being aware of the high degree of effectiveness of academic diplomacy in the achievement of desirable results in their foreign policy, various countries seek to invest in this modern field. As a forerunner in the field of Islamic humanities, the Imam Sadiq (pbuh) University (ISU) can be introduced as an example in the field of academic diplomacy. A study of the background of this university and evaluation of the level of its internationalization based on standard indicators shows that ISU has not been completely successful in the international presentation of itself, and ultimately in its movement in line with academic diplomacy. In this research, I have interviewed the ISU's authorities, professors, and experts at the international level using data saturation point method. With respect to the causes of ISU's failure, one can point to such factors as the lack of motivation and will on behalf of ISU's senior authorities. In the end, such solutions as creating awareness in the staff, faculty members, and utilizing the capacities of ISU graduates are mentioned
_||_