بررسی ضمیر ناخوآگاه جمعی در اشعار نیما یوشیج
محورهای موضوعی : فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسیسید مهدی موسوی میرکلائی 1 , علی بلاغی 2
1 - مدرس گروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان،تهران،ایران.
2 - استادیار گروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
کلید واژه: شعر, نیما یوشیج, ناخودآگاه جمعی, آرکیتایپ,
چکیده مقاله :
آرکیتایپ و شعر هر دو از ناخودآگاه انسان می‌آیند و ریشه در رویا دارند. بدین جهت بررسی ضمیر ناخودآگاه جمعی در اشعار شاعران به مخاطب کمک می‌کند تا مفاهیم موجود در اشعار را با ژرفای بیشتری درک و دریافت کنند. نیما یوشیج پدر شعر نوین فارسی یکی از شاعرانی‌ست که در شعر‌هایش رویکردی اسطوره‌مدارانه داشته است.در این پژوهش برخی از اشعار نیما که در آن‌ها آرکی‌تایپ‌ها نقشی محوری داشته بررسی شده. از جمله داروگ، خروس، ققنوس و پی دارو چوپان. ابتدا تعریفی از اسطوره ارائه شد و سپس ارتباط آرکی تایپ و شعر و بعد از آن مظاهر ناخودآگاه جمعی در شعرهای نیما و در نهایت نمونه مثال‌هایی از شعر نیما تبیین شد. در این مقاله از اشعار تبری نیما (مجموعه روجا) و مجموعه‌ی کامل اشعار فارسی این شاعر بسیار کمک گرفته شده و تلاش شده است با روشی تحلیلی توصیفی و با استفاده از ابزار‌های کتابخانه‌ای جهت درک تاریخچه و مشاهده تحقیقات پیشین و تحلیل محتوا استفاده شود.