مفهوم رنگ در کتاب سوم دینکرد
محورهای موضوعی : باستانشناسی پیش از تاریخ
1 - استادیار، پژوهشکده مردمشناسی، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، تهران، ایران.
کلید واژه: رنگ, زمانه, دینکرد, ایرانشهر, سپناگ مینو, گناگ مینو,
چکیده مقاله :
واژه رنگ در دو معنای حقیقی و مجازی به کار رفته است. کاربرد واژه رنگ در معنای مجازی نزد عوام در داستانها، امثال و افسانهها به فراوانی به کار رفته و موجب افزایش معانی این واژه گردیده است. در این پژوهش، واژه رنگ در ترکیبات رنگ زمانه و رنگ ایرانشهر در سه فصل ۲۷، ۲۸ و ۲۹ کتاب سوم دینکرد مورد بررسی قرار میگیرد. این سه فصل از پیچیدهترین متنهای فلسفی در دوره میانه است. متنها به صورت آوانویسی شده و برگردان فارسی ارائه میگردند. در پایان به این نتیجه دست مییابیم که نویسنده کتاب سوم دینکرد در اینجا واژه رنگ را به مفهوم نمادین بکار برده تا کلام برای خوانندگان دلنشین گردد.
The word of colour has two meaning: real and metonymy. The usage of the word “colour” in metonymic and allegoric concepts causes the increase of this word’s comment. It is used in the folklore as stories, expressions and legends. In this research, the word “colour” is being studied in three chapters (27, 28, and 29) of the third book of Dinkard in the combination of “the colour of time” and “the colour of “Erān-šahr”. These three chapters are the complicated philosophical texts in the middle Persian and are referenced to its transcribed text and its Persian translation. At the end, we find that the author of the third book of Dinkard had used this word in its symbolic meaning. So the text becomes attractive to the readers.
_||_