کاربرد پسوندها در زبان سغدی و سنجش آن با زبان یغنابی
محورهای موضوعی : مطالعات میان‌رشته‌ای
1 - دانش‌آموخته دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
کلید واژه: اوستایی, پسوند, پیشوند, ایرانی‌باستان, سغدی,
چکیده مقاله :
زبان سغدی یکی از زبان‌های ایرانی میانه شرقی است که از آن گنجینه‌ای پربار از متون و واژگان بجای مانده است. شوربختانه، با آن‌که سغدی روزگاری به عنوان یک زبان میانجی در طول جادة ابریشم روایی داشته، امروزه تنها گویشی از آن در بخش کوچکی از تاجیکستان در دره یغناب به عنوان زبان یغنابی به جای مانده است. در این نوشتار کوشش گردیده، نخست پیوند زبان سغدی از نگر ساخت‌واژه اعم از این‌که یک واژه بسیط است یا مشتق یا مرکب با دیگر زبان‌های ایرانی مانند اوستایی، فارسی میانه و... نشان داده شود و سپس، به‌گونه‌ای اختصاصی زبان سغدی با یغنابی دربخش واژگان مشتق پسونددار از نگر دگرگونی‌های دستوری و معنایی که یک واژة ساده در پیوند با پسوند پیدا می‌کند، مورد بررسی و سنجش قرار گیرد.
Soghdi Language is one of the ancient Middle East languages that have left us with a treasure of words and texts. Unfortunately, though this language was the only interface one in the Silk Road at that time, there only exists one of its dialects in the small part of Tajikestan in Yaghnab Vally – as Yaghnabi language. This article has intended to show if there is a link between Soghdi's language with other Iranian languages like Avestan or Median Farsi and so on, in terms of word formation to see if the words are simple, derivative or combined. Then Soghdi's Language is compared with Yaghnaby's regarding grammatical and meaning in simple expressions and suffixes of an expression in sentences.
_||_