سبک زبان و مطالعة نمود معنایی آن در شخصیتپردازی دو داستان از مثنوی معنوی براساس فرانقشهای نظام گذرایی
محورهای موضوعی : مطالعات نقد ادبیراحله غلامی 1 , اشرف شیبانی اقدم 2
1 - دانشآموخته در مقطع دکتری دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
کلید واژه: مثنوی معنوی, نظام گذرایی, سبک زبانی- معنایی, پردازش شخصیت,
چکیده مقاله :
در این مقاله، پرسش اصلی، چگونگی تحقق سبک عرفانی و ویژگیهای متمایز زبانی- معنایی براساس دستور نقشگرای هلیدی در مثنوی معنوی است. دریافت شگردهای مولانا در بیان امور معنوی و پیوند آن با تجربههای مادی و عینی میتواند ویژگیهای بافت را تبیین کند. چگونگی گزینش شاعر از میان عناصر واژگانی و انتخاب خاص افعال بازنمود دنیای درونی و بیرونی او است. برایناساس، هدف اصلی پژوهش بررسی شخصیتهای دو داستان از مثنوی معنوی با محوریت قراردادن شخصیت پیر با توجه به نظام گذرایی است. در هر داستان، پس از ارائة بسامد فرایندهای مرتبط با هر شخصیت، ویژگیهای زبانی و سبکی بافت مورد مطالعه بهدست میآید؛ بنابراین، ابتدا ابیات مرتبط با طرح اصلی داستان و شخصیتها تفکیک میشوند، سپس با مشخصکردن درصد و بسامد فرایندهای بهکار رفته تحلیل کیفی در کنار فراوانی آماری و کمی قرار میگیرد. درنهایت، داستانها در قیاس با هم تبیین میشوند. تجزیه و تحلیل دادهها نشان میدهد فراوانی هریک از فرایندها ابعادی از ویژگیهای شخصیتها را نمایش میدهد. فرایندهای ذهنی در داستان پیر چنگی با توجه به رؤیای صادقة پیر قابل توجه است. بهکارگیری انواع فرایندها برای تعلیم موضوعات عرفانی و جایگاه پیر نشان میدهد القای نگرش مولوی با استفاده از فرایندهای گوناگون درون فرایندهای کلامی و گاه ذهنی ویژگی متمایز از سبک عرفانی را منعکس میسازد و برتری فرایند کلامی و شیوة گفتوگو را از نظر شاعر این اثر جاودان القا میکند.
In this study, the main question is how to achieve the mystical style and the distinctive linguistic-semantic features in Masnavi based on the Halliday`s Functional Grammar. The perception of Rumi’s methods in the expression of spiritual matters and its linkage with the material and concrete experiences could express the properties of the context. To this end, the main purpose of this research is to investigate the characters of two stories of Masnavi with a focus on Pir (Sufism) character according to the transitivity system. Therefore, the linguistic and stylistic features of the studies context is identified after presenting the frequency of the processes associated with each character in each story; so, initially, the verses related to the original story plot is separated and then qualitative analysis along with statistical and quantitative frequency is presented by specifying the percentage and frequency of processes used. Applying a variety of processes in order to teach mystical issues and the position of Pir (elder) shows that induction of Rumi’s attitude using various processes within verbal and sometimes mental processes reflects a distinctive feature of mystical style and induce the superiority of the verbal process and dialogue method from the point of view of the poet of this eternal work.
تولان، مایکل.(1386). روایتشناسی؛ درآمدی زبانشناختی- انتقادی، ترجمة سیدفاطمه علوی و فاطمه نعمتی، تهران: سمت.
رضویان، حسین و احسانی، وجیه.(1394). «کاربرد استعارة دستوری گذرایی در مقایسة سبک دو رمان»، فصلنامة تخصصی نقد ادبی، شمارة 8، 143- 165.
زمانی، کریم.(1387). شرح جامع مثنوی، تهران: اطلاعات.
سجودی، فرزان و اکبری، زینب.(1393). «تحلیل انتقادی مقامات مشایخ صوفیه»، فصلنامة کهننامة ادب پارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، شمارة چهارم، 73 - 97.
شیبانیاقدم، اشرف.(1394). کلیدواژههای سبکشناسی، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی.
همو و همکاران.(1396). «جهانبینی مولوی و کارکرد آیات و احادیث در دفتر اول مثنوی با تکیه بر نظام گذرایی»، فصلنامة ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی، شمارة 46، 123- 145.
فروزانفر، بدیعالزمان.(1381). شرح مثنوی شریف، تهران: علمی و فرهنگی.
فقیه ملکمرزبان، نسرین و میلادی، فرشته.(1392). «نقد وتحلیل گفتمان نقشبندیه در غزل جامی براساس نظریة زبانشناختی فرکلاف و هلیدی»، فصلنامه مطالعات عرفانی،شمارة 18، 113- 146.
منشیزاده، مجتبی و الهیان، لیلا .(1394). «بررسی سبکشناختی فعل در گلستان؛ متأثر از حوزة تعلیمی آن با رویکرد نقشگرای نظاممند»، دوماهنامة جستارهای زبانی، شمارة 6، 259 - 279.
مهاجر، مهران و محمد نبوی.(1376). به سوی زبانشناسی شعر، تهران: مرکز.
Burtun, D. 1982. Through glass darkely: Through dark glasses, in R.Carter(ed), Language and Literature. An Introductory Reader in Stylistics. London: George Allen and Unwin.
Fairclough, Norman, 1992. Discourse and Social Change. Polity Press, Cambridge
Halliday, Michael, 1994. An Introduction to Functional Grammar. E. Arnold, London.
Halliday,M.A.K and Mathiessenchiristain (2004, 3rd.), An Introduction to functional Grammar, Arnold: Britian. P174.
Kennedy, C.1982. Systematic grammar and its use in literatury analysis in R. Carter(ed), Language and Lterature: An Introductory Reader in Stylistics. London: George Allen and U Li, Juan 2010. "Transitivity and lexical cohesion: Press representations of a political
London: Arnold.
Nargaard, Nina & Rocio Montoro and Beatrix Busse 2010. Key Terms in Stylistics, New York, Maiden Lane. nwin, pp 83-99.
Toolan, M. [1988] (2001) Narrative: a critical linguistic introduction. Routledge.
_||_