تحلیل ترجمه های کتاب دوبلینی ها بر اساس مدل هاوس
محورهای موضوعی : مطالعات نقد ادبی
1 - استادیار دانشکده زبان های خارجی و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
کلید واژه: کیفی, دوبلینی ها, تحت الفظی, آشکار, پنهان, مدل هاوس,
چکیده مقاله :
کتاب دوبلینی ها نوشته جیمز جویس(1882-1941م )که توسط چندین مترجم به فارسی برگردانده شده که دراین تحقیق ترجمه های آقایان پرویز داریوش و نادر شیخ زادگان ترجمه های آنان به روش های کیفی و توصیفی مورد بررسی قرار میگیرند.این کتاب شامل ۱۵داستان کوتاهاست که به داستان ا‌ویلین (Eveline) براساس نظریه هاوس که یک الگوی کیفی برای ارزیابی کیفیت ترجمه است،می پردازد. در این قسمت آقای داریوش تحت اللفظی ترجمه کرده و به کلمه های جدید توجه نکرده اند.در قسمت های دیگر نیز به همین صورت می باشد .لحن و سبک پرویز داریوش قدیمی است و کلمه هایی که استفاده کرده برای زمان حال نیست ولی شیخ زادگان امروزی تر ترجمه کرده است. به نظر می رسد متن بطورغیر تلو یحی ترحمه شده و حتی قسمت هایی ازمتن ترجمه نشده است. درحالیکه آقای شیخ زادگان ازسبک حس و معنی نهان , که این روش به معنی حس و معنی سازی برای ترجمه می باشداستفاده کرده، درحالی که آقای داریوش از ترجمه آشکار استفاده کرده و سعی داشته تحت اللفظی ترجمه کند. نگارنده مقاله بر آن است تا با ارائه مثال هایی از داستان های کتاب دوبلینی ها و شیوه های استفاده جویس استراتژی های نظریه هاوس را، بررسی و تبیین نماید.
The book Dubliners, by James Augustine Aloysius Joyce (2 February 1882 – 13 January 1941) was an Irish novelist, poet and literary critic, translated into Persian by several translators, this paper focus on Mr. Parviz Darush and Nader Sheikh Zadegan, whose translations are analyzed qualitatively and descriptively in this article. This book contains 15 stories. In short, Evelin's story is based on House's theory, which is a qualitative model for evaluating the quality of translation. In this part, Mr. Darush translated literally and did not pay attention to the new words.It is the same in other parts. The tone and style of Parviz Dariush is old and the words he used are not for the present time, but they were translated by Sheikh Zadegan .In general, in the translation of books with short stories translated in the style that these cases have been described in different places by Mr. Dariush. Because writing in this way has a smooth tone and it seems and even some parts of the text have not been translated. While.Mr. Sheikh Zadegan used the method of sense and hidden meaning, which means creating sense and meaning for translation, while Mr. Darush used open translation and tried to translate literally. In this article, by presenting examples of stories in the book cheek and explain the ways of using House’s theory strategies.
احمدی، بابک.(1380ش). ساختار و تأویل متن، تهران: نشر مرکز.
احمدی، بابک.(1384ش). حقیقت و زیبایی، تهران: نشر مرکز.
جویس، جیمز.(1372ش). دوبلینی‌ها، ترجمه محمدعلی صفریان و صالح حسینی، تهران: انتشارات نیلوفر.
ریکور، پل.(1373ش). زندگی در دنیای متن، ترجمه بابک احمدی، تهران: نشر مرکز.
سلدن، رامان و پیتر ویدوسون.(1377ش). راهنمای نظریه ادبی معاصر، ترجمه عباس مخبر، تهران: انتشارات طرح نو.
نوبخت، فرشته.(1388ش). «جیمز جویس و جادوی ادبیات»، مجله ادبی هیچستان، شماره 97، صص 47- 55.
واعظی، احمد.(1380ش). درآمدی بر هرمنوتیک، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
هدایت، صادق.(1342ش). زنده بگور، تهران: انتشارات امیرکبیر.
یاس و ایزر.(1387ش). «نظریه دریافت»، بهمن نامور مطلق، پژوهشنامه فرهنگستان هنر، شماره 11، صص 93-111.
Bennett, Susan. (1990). Theatre Audiences: A Theory of Production and Reception. London: Routledge.
Harold Brodbar, (1961). A religious allegory: Joyce's "A Little Cloud", Midwest Quarterly. Vol.2. no.3. Pp.221-7.
Iser, Wolfgang. (1978). The Act of Reading: A Theory of Aesthetic response.
Baltimore: Johns Hopkins UP.
Nash, John. (2010). James Joyce and the Act of Reception: Reading, Ireland, Modernism. England: Cambridge Publication.
Stein, William B. (1963). The Effects of Eden in Joyce’s Eveline. Renascence, XV.
Schleiermachers,Sh.(1993). The Problems of Language in Schleiermacher’s Hermeneutics. Baltimore: Johns Hopkins UP.
_||_