بررسی اثر هم‌افزای تمرین هوازی و مکمل‌یاری عصاره سیر و استویا بر وزن رت‌های نر چاق تغذیه‌شده با رژیم پرچرب
محورهای موضوعی : مطالعات نوین در متابولیسم ورزش و فعالیت بدنیرسول عزیزی 1 , رضا رضائی شیرازی 2 , سیدجواد ضیاءالحق 3 * , ندا آقائی بهمن بگلو 4
1 - 1- دانشجوی دکتری گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران
2 - 2. استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران.
3 - گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود، شاهرود
4 - 2- استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران
کلید واژه: تمرینات هوازی, عصاره سیر, عصاره استویا, چاقی کودکی, رت نر ویستار,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثر هشت هفته تمرینات و مصرف مکمل عصاره سیر - استویا بر وزن در رت‌های ویستارچاق شده با رژیم پرچرب بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 33 سر موش نر ویستار سه هفته‌ای با میانگین وزنی 314 گرم به طور تصادفی در 7 گروه کنترل سالم (4 سر رت)، گروه چاق (5 سر رت)، گروه چاق + سیر(4 سر رت)، چاق + استویا (5سر رت)، چاق + ورزش(5سررت)، چاق + ورزش + سیر (5سر رت)، چاق + ورزش + استویا (5سر رت) تقسیم شدند. رت ها پس از یک دوره 12-18هفته (تحت پروتکل چاقی) براساس شاخص لی به وزن بالای 310 گرم رسیدند. سپس گروه های تجربی به مدت هشت هفته 250 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن مکمل عصاره سیر و استویا دریافت کردند. پروتکل ورزش با 30 دقیقه در روز، 8 متر در دقیقه بود. داده ها به روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: در مقایسه با گروه کنترل، 12 هفته تغذیه پرچرب، وزن بدن موش های صحرائی را افزایش داد (003/0=p) و حتی در طول مداخلات عصاره ای 8 هفته ای و تمرینات، همچنان نسبت به گروه کنترل بالاتر باقی ماند. فقط در گروه عصاره استویا، تفاوت معنی داری از نظر آماری بین موش‌های صحرائی چاق دریافت کننده استویا نسبت به گروه کنترل وجود نداشت (080/0=p). همچنین تفاوت معنی داری میان گروه های مداخله نسبت به گروه چاق وجود نداشت.
نتیجه گیری: نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، بنظر میرسد رژیم غذائی مهم ترین عامل در چاقی کودکی است و اثرات فعالیت بدنی و مکمل بر کاهش وزن ناچیز می باشد.
Background and Objective: The aim of this study was to investigate the effect of eight weeks of aerobic training and supplementation with garlic and stevia extracts on body weight in Wistar rats rendered obese through a high-fat diet.
Methods: In this experimental study, 33 three-week-old male Wistar rats with a mean body weight of 314 g were randomly divided into seven groups: healthy control (n=4), obese control (n=5), obese + garlic (n=4), obese + stevia (n=5), obese + exercise (n=5), obese + exercise + garlic (n=5), and obese + exercise + stevia (n=5). After 12–18 weeks of high-fat feeding, obesity was confirmed based on Lee’s index, with body weight exceeding 310 g. Experimental groups received garlic or stevia extracts at a dose of 250 mg/kg body weight for eight weeks. The exercise protocol consisted of treadmill running at 8 m/min for 30 minutes per day. Data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey’s post hoc test at a significance level of p < 0.05.
Results: Compared to the control group, 12 weeks of high-fat feeding significantly increased body weight in rats (p = 0.003). Despite eight weeks of extract supplementation and exercise, body weight remained higher than in the control group. Only the stevia group showed no statistically significant difference compared to the control group (p = 0.080). No significant differences were observed among the intervention groups compared to the obese control group.
Conclusion: These findings suggest that dietary composition is the primary determinant of obesity in childhood, while the effects of physical activity and supplementation with garlic or stevia on weight reduction appear to be minimal.
1. Cadet JL, Krasnova IN, Jayanthi S, Lyles J. Neurotoxicity of substituted amphetamines: Molecular and cellular mechanisms. Neurotox Res. 2007;11(3–4):183–202.
2. Halpin LE, Collins SA, Yamamoto BK. Neurotoxicity of methamphetamine and 3,4-methylenedioxymethamphetamine. Life Sci. 2014;97(1):37–44.
3. Volkow ND, Morales M. The brain on drugs: From reward to addiction. Cell. 2015;162(4):712–25.
4. North A, Swant J, Salvatore MF, Gamble-George J, Prins P, Butler B, et al. Chronic methamphetamine exposure produces a delayed, long-lasting memory deficit. Synapse. 2013;67(5):245–57.
5. NIDA. Methamphetamine Research Report. National Institute on Drug Abuse; 2021.
6. Moszczynska A, Callan SP. Molecular, behavioral, and physiological consequences of methamphetamine neurotoxicity: Implications for treatment. J Pharmacol Exp Ther. 2017;362(3):474–88.
7. Parsegian A, Glen WB Jr, Lavin A, See RE. Methamphetamine self-administration produces attentional set-shifting deficits and alters prefrontal cortical neurophysiology in rats. Biol Psychiatry. 2011;69(3):253–9.
8. Kiyatkin EA, Sharma HS. Neurotoxicity and brain edema induced by methamphetamine. Int Rev Neurobiol. 2009;88:65–100.
9. Dean AC, Groman SM, Morales AM, London ED. An evaluation of the evidence that methamphetamine abuse causes cognitive decline in humans. Neuropsychopharmacology. 2013;38(2):259–74.
10. Salo R, Nordahl TE, Possin K, Leamon M, Gibson DR, Galloway GP, et al. Preliminary evidence of reduced cognitive inhibition in methamphetamine-dependent individuals. Psychiatry Res. 2002;111(1):65–74.
11. Hart CL, Marvin CB, Silver R, Smith EE. Is cognitive functioning impaired in methamphetamine users? A critical review. Neuropsychopharmacology. 2012;37(3):586–608.
12. Scott JC, Woods SP, Matt GE, Meyer RA, Heaton RK, Atkinson JH, et al. Neurocognitive effects of methamphetamine: A critical review and meta-analysis. Neuropsychol Rev. 2007;17(3):275–97.
13. Darke S, Kaye S, McKetin R, Duflou J. Major physical and psychological harms of methamphetamine use. Drug Alcohol Rev. 2008;27(3):253–62.
14. Panenka WJ, Procyshyn RM, Lecomte T, MacEwan GW, Flynn SW, Honer WG, et al. Methamphetamine use: A comprehensive review of molecular, preclinical and clinical findings. Drug Alcohol Depend. 2013;129(3):167–79.
15. Cruickshank CC, Dyer KR. A review of the clinical pharmacology of methamphetamine. Addiction. 2009;104(7):1085–99.
16. Hermann D, Smolka MN. Psychiatric comorbidity in methamphetamine abuse: Literature review and case report. Eur Arch Psychiatry Clin Neurosci. 2013;263(7):489–95.
17. Iversen L. Speed, Ecstasy, Ritalin: The Science of Amphetamines. Oxford: Oxford University Press; 2008.
18. Kish SJ. Pharmacologic mechanisms of crystal meth. CMAJ. 2008;178(13):1679–82.
19. Buxton JA, Dove NA. The burden and management of crystal meth use. CMAJ. 2008;178(12):1537–9.
20. Cho AK, Melega WP. Patterns of methamphetamine abuse and their consequences. J Addict Dis. 2002;21(1):21–34.
21. Krasnova IN, Cadet JL. Methamphetamine toxicity and messengers of death. Brain Res Rev. 2009;60(2):379–407.
22. Sulzer D. How addictive drugs disrupt presynaptic dopamine neurotransmission. Neuron. 2011;69(4):628–49.
23. Davidson C, Gow AJ, Lee TH, Ellinwood EH. Methamphetamine neurotoxicity: Necrotic and apoptotic mechanisms and relevance to human abuse and treatment. Brain Res Rev. 2001;36(1):1–22.
24. Meredith CW, Jaffe C, Ang-Lee K, Saxon AJ. Implications of chronic methamphetamine use: A literature review. Harv Rev Psychiatry. 2005;13(3):141–54.
25. London ED, Simon SL, Berman SM, Mandelkern MA, Lichtman AM, Bramen J, et al. Mood disturbances and regional cerebral metabolic abnormalities in recently abstinent methamphetamine abusers. Arch Gen Psychiatry. 2004;61(1):73–84.
26. Thompson PM, Hayashi KM, Simon SL, Geaga JA, Hong MS, Sui Y, et al. Structural abnormalities in the brains of human subjects who use methamphetamine. J Neurosci. 2004;24(26):6028–36.
27. Kim SJ, Lyoo IK, Hwang J, Chung A, Hoon Sung Y, Kim J, et al. Prefrontal grey-matter changes in short-term and long-term abstinent methamphetamine abusers. Int J Neuropsychopharmacol. 2006;9(2):221–8.
28. Paulus MP, Hozack NE, Zauscher BE, Frank L, Brown GG, Braff DL, et al. Behavioral and functional neuroimaging evidence for prefrontal dysfunction in methamphetamine-dependent subjects. Neuropsychopharmacology. 2002;26(1):53–63.
29. Volkow ND, Chang L, Wang GJ, Fowler JS, Franceschi D, Sedler MJ, et al. Loss of dopamine transporters in methamphetamine abusers recovers with protracted abstinence. J Neurosci. 2001;21(23):9414–8.
30. Sekine Y, Ouchi Y, Sugihara G, Takei N, Yoshikawa E, Nakamura K, et al. Methamphetamine causes microglial activation in the brains of human abusers. J Neurosci. 2008;28(22):5756–61.
31. Lecomte T, Mueser KT, MacEwan W, Thornton AE, Buchanan T, Bouchard V, et al. Predictors of persistent psychotic symptoms in persons with methamphetamine abuse receiving psychiatric treatment. J Nerv Ment Dis. 2013;201(12):1085–9.
32. Grelotti DJ, Kanayama G, Pope HG Jr. Remission of persistent methamphetamine-induced psychosis after electroconvulsive therapy: Presentation of a case and review of the literature. Am J Psychiatry. 2010;167(1):17–23.
33. Glasner-Edwards S, Mooney LJ. Methamphetamine psychosis: Epidemiology and management. CNS Drugs. 2014;28(12):1115–26.
34. McKetin R, Lubman DI, Najman JM, Dawe S, Butterworth P, Baker AL. Does methamphetamine use increase violent behaviour? Evidence from a prospective longitudinal study. Addiction. 2014;109(5):798–806.
35. King G, Alicata D, Cloak C, Chang L. Psychiatric symptoms and HPA axis dysregulation in adolescent methamphetamine users. J Neuroimmune Pharmacol. 2010;5(4):582–91.
36. Zweben JE, Cohen JB, Christian D, Galloway GP, Salinardi M, Parent D, et al. Psychiatric symptoms in methamphetamine users. Am J Addict. 2004;13(2):181–90.
37. Mahoney JJ 3rd, Hawkins RY, De La Garza R 2nd, Kalechstein AD, Newton TF. Relationship between gender and psychotic symptoms in cocaine- and methamphetamine-dependent participants. Gend Med. 2008;5(1):46–57.
38. Newton TF, Kalechstein AD, Duran S, Vansluis N, Ling W. Methamphetamine abstinence syndrome: Preliminary findings. Am J Addict. 2004;13(3):248–55.
39. Karila L, Weinstein A, Aubin HJ, Benyamina A, Reynaud M, Batki SL. Pharmacological approaches to methamphetamine dependence: A focused review. Br J Clin Pharmacol. 2010;69(6):578–92.
40. Courtney KE, Ray LA. Methamphetamine: An update on epidemiology, pharmacology, clinical phenomenology, and treatment literature. Drug Alcohol Depend. 2014;143:11–21.
41. Rawson RA, Gonzales R, Brethen P. Treatment of methamphetamine use disorders: An update. J Subst Abuse Treat. 2002;23(2):145–50.
42. Shoptaw S, Kao U, Heinzerling K, Ling W. Treatment for amphetamine withdrawal. Cochrane Database Syst Rev. 2009;(2):CD003021.