طراحی الگوی تاب‌آوری دانشجویان مؤسسات آموزش‌عالی در پاسخ به پاندمی کووید-19 (بر اساس رویکرد نظریه داده‌بنیاد)
محورهای موضوعی : مدیریت آموزشی
ترگل دارابی
1
,
مهدی شریعتمداری
2
,
امیرحسین محمودی
3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت آموزشی و آموزش عالی ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استادیار گروه مدیریت آموزشی و آموزش‌عالی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: دانشجویان, تاب‌آوری, آموزش‌عالی, داده‌بنیاد, کووید-19, پاندمی,
چکیده مقاله :
پاندمی کووید-19 با تأثیرات منفی بر دانشجویان، چالش‌های بسیاری را بر آن‌ها تحمیل کرد؛ در این شرایط تاب‌آوری عامل مهمی برای مقابله با این چالش‌ها بود. لذا پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی تاب‌آوری دانشجویان در پاسخ به پاندمی در جامعه هدف دانشگاه‌های آزاد اسلامی شهر تهران انجام شد. روش پژوهش، کیفی و با استفاده از رویکرد نظریه داده‌بنیاد سیستماتیک بود. جهت گردآوری داده‌ها، به‌روش نمونه‌گیری هدفمند ونظری با 24 نفر از دانشجویان، کارشناسان آموزشی و پژوهشی، اعضای هیئت‌‌علمی و اساتید مصاحبه عمیق نیمه‌ساختاریافته صورت گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی با بهره‌مندی از نرم‌افزار کیفی اطلس تی‌آی 9 انجام پذیرفت. از داده‌های حاصل از مصاحبه‌ها 147 کد، 36 مقوله فرعی و 10 مقوله اصلی استخراج گردید. بر اساس مدل پارادایمی، پاسخ تاب‌آورانه دانشجویان مؤسسات آموزش‌عالی به پاندمی کووید-19 پدیده اصلی شناخته‌شد. شرایط اثرگذار به 3 مقوله اصلی، فردی (6 مقوله فرعی و 26 کد)، سازمانی (6 مقوله فرعی و 31 کد) و اجتماعی (4 مقوله فرعی و 12 کد) مقوله‌بندی شدند. بسترها نیز به 2 مقوله اصلی، داخلی (5 مقوله فرعی و 15 کد) و خارجی (3 مقوله فرعی و 14 کد) تقسیم شدند. برای استراتژی‌ها 3 مقوله اصلی، پیش‌بینی و پیشگیری (2 مقوله فرعی و 7 کد)، پاسخ و مقابله (4 مقوله فرعی 16 کد) و انطباق و سازگاری (2 مقوله فرعی و 11 کد) شناسایی گردید. پیامدها نیز به 2 مقوله اصلی، کوتاه‌مدت (با 2 مقوله فرعی و 7 کد) و بلندمدت (با 2 مقوله فرعی و 8 کد) طبقه‌بندی شدند.
The Covid-19 pandemic has posed many challenges for students, bringing about negative impacts. Resilience has been a key factor in facing these challenges. This study was conducted to design a student resilience pattern in response to the pandemic in the target population of Islamic Azad Universities in the city of Tehran. A qualitative method was adopted, using the systematic grounded theory approach. Data were collected purposefully and theoretically through in-depth semi-structured interviews with 24 participants, including students, faculty members, and experts. Data were analyzed using open, axial, and selective coding in ATLAS.ti 9 Qualitative software. Findings revealed 147 codes and 36 subcategories from 10 main categories. Based on a paradigm model, the higher education students' resilient response to the Covid-19 pandemic was identified as a central phenomenon. Causal conditions were categorized into three main categories: individual (six subcategories and 26 codes), organizational (six subcategories and 31 codes), and social (four subcategories and 12 codes); contexts were classified into two main categories: internal (five subcategories and 15 codes) and external (three subcategories and 14 codes); and strategies were categorized into three main categories: prediction and prevention (two subcategories and seven codes), response and coping (four subcategories and 16 codes), and adaptation and compatibility (two subcategories and 11 codes). Consequently, consequences led to two main categories: short-term (two subcategories and seven codes) and long-term (two subcategories and eight codes).
_||_