اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی برصمیمیت و بهداشت روان زوجین شرکت کننده درکلاس های مشاوره پیش از ازدواج
محورهای موضوعی : جامعه شناسیعلی جواد چاوشی 1 , پگاه صیدی 2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، گروه روان شناسی، اهواز، ایران.
2 - دانشگاه گرمیان اقلیم کردستان، گروه روان شناسی، اقلیم کردستان، عراق.
کلید واژه: مهارت های ارتباطی, بهداشت روان, صمیمیت,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر صمیمیت و بهداشت روان زوجین شرکت کننده در کلاس های مشاوره پیش از ازدواج شهرستان اهواز بود. نمونه آماری شامل 40 نفر از جامعه مذکور بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. طرح پژوهش تجربی میدانی از نوع پیش آزمون و پس آزمون باگروه کنترل بود. ابزار پژوهش شامل مقیاس روابط صمیمی با همسر واکر و تامپسون (1983) و پرسشنامه بهداشت روان گلدبرگ و هیپر (1979) بود. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مهارت های ارتباطی قرار گرفتند، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده ها از ،تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و تحلیل کوواریانس تک متغیری(آنکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد مهارت های ارتباطی بر افزایش صمیمیت و بهداشت روان زوجین اثر بخش است.
The aim of the present study was to determine the effectiveness of communication skills training on intimacy and mental health of the participant couples attended in premarital counseling sessions in Ahvaz city. The sample consisted of 40 subjects from the mentioned population who were selected via simple random sampling. The study was an experimental one with pretest-posttest and control group. To collect data Walker & Thompson Intimacy Scale (1983) and Goldberg and Hiller General Health Questionnaire (1979) were implemented .The Experimental group was exposed to 8 communication skills training sessions of 60 minutes each. The control group received no intervention. For data analysis the analysis of multivariate covariance (MANCOVA) and one way analysis of covariance (ANCOVA) was applied as main statistical procedure. The results showed that communication skills training was effective in increasing intimacy and mental health of participant couples in the experimental group.
- ادیب، محمد حسین. (1392). جامعه شناسی ایران. اصفهان: نشر هشت بهشت.
- اصلانی، بهروز. (1391) .بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی در کارایی مشاوره پیش از ازدواج دانشجویان متقاضی ازدواج دانشگاه صنعتی اصفهان. فصلنامه رفاه اجتماعی، 235، 14-115.
- اعتمادی، عبدالرضا. (1392) بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی با صمیمیت با همسر در زوجین کلاسه ای مشاوره پیش از ازدواج شهرستان میناب. پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی دانشگاه آزاد واحد بوشهر.
- ثنایی، باقر. (1397). ازدواج؛ انگیزهها، پرتگاهها و سلامت آن. مجلهپژوهشهایتربیتیدانشگاه تربیت معلم، (3،4)، 43-19.
- ثنایی، حسن. (1389). مقیاس های سنجش خانواده وازدواج . تهران، انتشارات رشد.
- جوادی، هادی. (1392).بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر صمیمیت زوجین شهر اهواز. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید چمران
- خجسته مهر، غلامرضا. (1384). بررسی ویژگیهای شخصیتی، مهارتهای اجتماعی، سبک های دلبستگی و ویژگیهای جمعیت شناختی به عنوان پیش بین های موفقیت و شکست رابطۀ زناشویی در زوج های متقضی طلاق و عادی شهر اهواز. رساله دکترای روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز.
- دیناری، علی. (1392). بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر رضایت زناشویی زوجین شهر اهواز. پایان نامه کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز.
- ساعتچی، محمود، کامکاری، کامبیز، عسگریان، مهناز.(1389). آزمونهای روانشناختی. تهران: نشر ویرایش.
- شاملو، سعید. (1388). بهداشت روانی. ویرایش دوم. چاپ بیست و یکم. تهران: انتشارات رشد.
- شاهی وند، علی.(1389). بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر غیر کلامی و گوش دادن مؤثر بر بهداشت روانی زوجین شهرستان قم. پایان نامه کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه شیراز .
- شیرالی، مهناز. (1393). بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر الگوهای ارتباطی و صمیمیت به همسر در زوجین شهر اهواز. پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد واحد شوشتر.
- قاسم زاده، مهدی. (1392). بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر میزان سازگاری روان شناختی و بهداشت روان در افراد شرکت کننده در کلاس های مشاوره پیش از ازدواج شهرستان اصفهان. پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان.
- مرادی مهر، مجتبی. (1392). تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر صمیمیت و بهبود روابط متقابل افراد متقاضی ازدواج شرکت کننده درکلاس های مشاوره پیش از ازدواج شهرستان تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه الزهراء تهران.
- میلانی فر ، بهروز. ( 1388 ). بهداشت روانی. تهران: نشر قومس
- نعیم، سامیه. (1387). رابطه بین دلزدگی زناشویی، روابط صمیمی با همسر و تعارضات زناشویی با خشونت علیه زنان شهر ایلام. پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز.
- همائی ، رضوان ؛ مهرابی زاده هنرمند، مهناز؛ عسگری ، پرویز ؛ حیدری ، علیرضا ؛ نادری ، فرح . (1393). رابطه توانمندسازی روان شناختی و مهارت های ارتباطی با تعهد سازمانی در دبیران زن شهر اهواز. فلصنامه علمی پژوهشی زن و فرهنگ ، 5(20)، 119- 132.
- Dalack, G.W. (1990). Perspective on the Relationship between and Affective Disorder. The Journal of elinical psychioatry; 51: 45-48.
- Goldenberg, I., & Goldenberg, H.(2010). Family Therapy: An overawe. Brooks /Cole Publishing Company.
- Gordon, L. H. (2004). Intimacy: The Art of Relationships. Mhtm: Psa. mht.
- Johanson, S. M. (2013). The revolution in couple therapy. Journal of marriage and Family Therapy, 29,348-365.
- Kaiser, A., Hahweg, K., Wolfsdorf, F., & Groth, T. (2013). The efficacy of compact psychoeducational group training program for mental health. Journal of Consulting and Clinical Psycholoy, 66,735-760.
- Markman, H. J., Halford, W.K., & Stanly S.M. (2009). Fighting for your marriage new and evised version. San Francisco: jossey- Bass.
- Patrick, S., Sells, J. N., Giordano, F., & Tollerad, T. R. (2007). Intimacy, Differentiation , and personality Variables as predictors of martial satisfaction. The Family Journal, 15; 359-367.
- Sperry, L., & Carlson, Y. (2008). The work centered couple. The family psychologist, 7 (4), 19-21.
- Stuart, R. B. (2010). Helping couples change. Guilford Press, New York.
- Wiener, J. (2013). Childhood Predictors of Adult Attention Deficit/Hyperactivity Disorder: Results from the World Health Organization World, Mental Health Survey Initiative. Biological Psychiatry, 65,46-54.
_||_