بررسی تاثیر افزودن مکمل حاوی مس در جیره غذایی بر غلظت سرمی و میزان این عنصر در بافت سم و مو در اسب
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکیغلامعلی مقدم 1 , علی حسن پور 2 , جعفر رحمانی 3 , یوسف داوودی 4
1 - دانشگاه تبریز، استاد دانشکده کشاورزی، گروه علوم دامی، تبریز، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، دانشیار دانشکده دامپزشکی، گروه علوم درمانگاهی، تبریز، ایران
3 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، استادیار دانشکده دامپزشکی، گروه علوم درمانگاهی، تبریز، ایران
4 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سراب، استادیار دانشکده دامپزشکی، سراب، ایران
کلید واژه: مس, مو, سرم, اسب, سم,
چکیده مقاله :
این مطالعه به منظور بررسی ارزیابی تاثیر افزودن مکمل حاوی مس در جیره غذایی اسب ها بر سطح سرمی این عنصر و مقادیر آن در سم و مو انجام گرفت. 40 راس اسب نر در دو گروه شاهد و تیمار (20 رأس) قرار گرفتند. در جیره غذایی اسبهای گروه تیمار علاوه بر جیره معمول از مکمل حاوی مس (سولفات مس) به مدت دو ماه استفاده شد. در روز صفر از تمامیاسبها از طریق ورید وداج نمونه خون اخذ و سرم جدا شد. همچنین نمونه مو و سم نیز تهیه شد. در روزهای 15، 30، 45 و 60 نیز این نمونهها اخذ شد. سپس مقدار سرمی مس و همچنین مقادیر آن در سم و مو با روش جذب اتمی اندازهگیری شد. در گروه شاهد از روز صفر تا 60 میانگین سطح سرمی مس تغییر معنی داری نشان نداد ولی در گروه تیمار اختلاف آماری معنی داری در روزهای مختلف وجود داشت (000/0p=). میانگین غلظت مس در مو در گروه شاهد در بین روزهای مختلف اختلاف معنی داری نشان نداد ولی در گروه تیمار افزایش وجود داشت که این افزایش معنی دار نبود (056/0p=). اختلاف میانگین غلظت این عنصر در سم در هر دو گروه شاهد و تیمار غیرمعنی دار بود (به ترتیب 481/0p= و055/0p=). در بررسی همبستگی سطح سرمی مس با غلظت آن در مو و سم مشخص شد که در بیشتر زمان های نمونه برداری شده ارتباط و همبستگی معنی داری بین آنها وجود دارد. نتبجه نهایی اینکه افزودن مکمل حاوی مس در جیره غذایی اسب ها به مدت 2 ماه باعث افزایش سطح سرمی این عنصر می شود و همچنین باعث افزایش غیرمعنی دار غلظت آن در سم و موی اسب ها می شود و با عنایت به نقش حفاظتی مس در پوست و سم در اسب های ورزشی توصیه می گردد.
This study was conducted to evaluate the effect of dietary copper supplementation on the concentration of this element in equine serum, hair and hoof. Forty stallions were divided in two groups of control and treatment each consisting of 20 horses. Copper sulfate was supplied in the diet of the treatment group for 2 months. Blood samples were taken from jugular vein of all horses on days 0, 15, 30, 45 and 60 and the sera were separated. Samples from hair and hoof were also collected. The concentration of copper in these samples was analyzed by atomic absorption spectrometry. In the control group, mean serumic concentration of copper diet not show any significant changes from day 0 to 60 but in the treatment group there were significant differences between different sampling days (p= 0.000). Mean copper concentration on the hair of the control group did not show a significant difference between different sampling days but in the treatment group a non significant increase was observed (p= 0.056). There was no significant difference in mean copper concentration of hoof in both treatment groups (p= 0.055, p= 0.481). There was a significant correlation between mean concentration of copper in the serum and hair and hoof at most sampling times. In conclusion, dietary supplementation of copper for 2 months leads to its significant serumic increase and non significant increase in hair and hoof of horses and considering the protective effects of copper on skin and also hoof, its dietary supplementation is recommended in sports horses.