بررسی تأثیر استفاده از محلول های هیپرتونیک و ایزوتونیک نمکی بر بهبود بالینی، غلظت سرمی الکترولیت ها و عملکرد کلیوی در گوساله های مبتلا به اسهال
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
علی حسن پور
1
(
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
)
بهرام عمواوغلی تبریزی
2
(
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
)
امیر پرویز رضایی صابر
3
(
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
)
محسن ایماندار
4
(
دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
)
کلید واژه: الکترولیت, گوساله, محلول هیپرتونیک نمکی, محلول ایزوتونیک نمکی, بهبود بالینی, اسهال,
چکیده مقاله :
چکیده این مطالعه روی 40 رأس گوساله با سن زیر یکماه انجام گرفت که 30 رأس گوساله مبتلا به اسهال در 3 گروه 10 رأسی بیمار و 10 رأس گوساله سالم در گروه شاهد قرار گرفتند. در گروه شاهد هیچ درمان یا تزریقی انجام نگرفت. در گروه بیمار اول تنها درمان آنتی بیوتیکی اسهال بدون مایع درمانی انجام گرفت. در گروه بیمار دوم علاوه بر درمان آنتی بیوتیکی اسهال، محلول نمکی هیپرتونیک (5/7%) به میزان ml/kg 5 به صورت تزریق آهسته وریدی همراه با ORS خوراکی و در گروه بیمار سوم علاوه بر درمان آنتی بیوتیکی، محلول نمکی ایزوتونیک (9/0%)، به میزان (وزن بدن × درصد دهیدراتاسیون) به صورت تزریق وریدی با ORS خوراکی استفاده شد. در تمامی گروه ها در زمان صفر و زمان های 1، 2، 8 و 24 ساعت پس از درمان، معاینه بالینی و خونگیری به عمل آمد. در زمان صفر، اسهال در گوسالههای مبتلا منجر به نشانههای آزمایشگاهی و بالینی مثل تب، دهیدراتاسیون، تاکیکاردی، اولیگوپنه، افزایش درصد هماتوکریت خون، هیپرناترمی، هیپرکلرمی، هیپرکالمی، هیپرفسفاتمی، هیپرکلسمی، افزایش کراتینین و افزایش BUN سرم گردیده بود. با انجام درمان تب برطرف و دهیدراتاسیون اصلاح گردید که در گوسالههایی که محلول هیپرتونیک نمکی دریافت کرده بودند این اصلاح سریع تر انجام گرفت. تنظیم میزان سدیم، پتاسیم، کلر، فسفر و کلسیم سرم در گوسالههای که با محلول هیپرتونیک مایع درمانی شدند زودتر اتفاق افتاد. در گوسالههایی که محلول نمکی دریافت نمودند، مایع درمانی با محلول های نمکی از افزایش سطح سرمی کراتینین و BUN جلوگیری کرد. نتیجه نهایی این که استفاده از محلول های هیپرتونیک نمکی زودتر، مناسبتر و با اطمینان بیشتری باعث بهبود بالینی و اصلاح تغییرات الکترولیتی و متابولیتی سرم در گوسالههای مبتلا به اسهال میشود.
Abstract This study was conducted on 40 calves under the age of one mouth with 30 calves affected by diarrhea allocated to 3 treatment groups of 10 calves each and the control group consisting of 10 calves. The control group received neither treatment nor any injections. In the first treatment group, only antibiotics were administered without any fluid therapy. In the second treatment group, apart from antibiotic therapy of diarrhea, hypertonic saline solution (7.5%) was administered at a dose of 5 ml/kg as slow intravenous infusion alongside oral ORS solution whereas in the third treatment group isotonic saline solution (0.9%) was given intravenously according to the formula (Body weight × %Dehydration) alongside oral ORS solution. In all groups, clinical examination and blood sampling was undertaken at times 0, 1, 2, 8 and 24 hours following treatment. At time 0, the diarrhea had resulted in clinical and laboratory signs such as a fever, the dehydration, tachycardia, oligopnea, increased packed sell volume, hypernatremia, hyperchloremia, hyperkalemia, hyperphosphatemia, hypercalcemia, increased serum creatinine and BUN values. Following treatment, fever subsided and the dehydration was corrected and this correction occurred faster in calves which had received hypertonic saline solution. Correction of sodium, potassium, chloride, phosphorus and calsium imbalance occurred faster in patients which were treated by hypertonic solution. Fluid therapy with saline solutions prevented the increase in serum creatinine and BUN values. In conclusion, the administration of hypertonic saline solutions leads to much faster and more reliable clinical improvement and electrolyte imbalance correction in calves affected by diarrhea.
1. خاکزاد، ه. (1383): بررسی تغییرات الکترولیتی و بیوشیمیایی در گوسالههای مبتلا به اسهال. پایاننامه جهت اخذ دکترای حرفهای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، شماره 649.