ارزیابی اثرات جیرههای غذایی با سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم بر عملکرد مرغهای تخمگذار
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکیعلی نوبخت 1 , حمید رضا حسنزاده 2 , سامان مهدوی 3
1 - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، مراغه، ایران
2 - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، مراغه، ایران
3 - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، مراغه، ایران
کلید واژه: عملکرد, مرغ تخمگذار, سطح انرژی, صفات تخممرغ,
چکیده مقاله :
این مطالعه جهت ارزیابی اثرات جیرههای با سطوح مختلف انرژی بر عملکرد مرغهای تخمگذار انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 256 قطعه مرغ تخمگذار سویه تجاریهای- لاینW-36 در 4 تیمار و 4 تکرار (با تعداد 16 قطعه مرغ تخمگذار در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل جیره (1) با سطح انرژی توصیه شده توسط NRC سال 1994 (شاهد)، جیره (2) با سطح انرژی قابل متابولیسم 10 درصد بیشتر از انرژی قابل متابولیسم توصیه شده توسط NRC سال 1994، جیره (3) با سطح انرژی 10 درصد کمتر از انرژی قابل متابولیسم توصیه شده توسط NRC سال 1994 و جیره (4) با سطح انرژی قابل متابولیسم 15 درصد کمتر از انرژی قابل متابولیسم توصیه شده توسط NRC سال 1994 بود که به مدت 10 هفته (از سن 41 تا 51 هفتگی) مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که میزان خوراک مصرفی بین تیمارها اختلاف معنیداری داشته است (05/0>p). بیشترین میزان خوراک مصرفی (5/130 گرم) مربوط به جیره (4) با سطح انرژی قابل متابولیسم 15 درصد کمتر از مقدار توصیه شده توسط NRC سال 1994 مشاهده گردید. بین تیمارها از لحاظ هزینههای غذایی نیز تفاوت معنیداری مشاهده گردید (05/0>p). کمترین هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم تخممرغ تولیدی (5705 ریال) را از لحاظ عددی جیره (4) با سطح انرژی قابل متابولیسم 15 درصد کمتر از انرژی توصیه شده توسط NRC به خود اختصاص داد. تفاوت معنیداری در خصوص صفات تخممرغ در بین تیمارهای مختلف آزمایشی مشاهده نگردید. نتیجهگیری میشود که استفاده از جیره (4) با سطح انرژی قابل متابولیسم 15 درصد کمتر از انرژی قابل متابولیسم توصیه شده توسط NRC در مرغهای تخمگذار بدون تأثیر بر روی صفات تخممرغ، میتواند باعث کاهش هزینههای تغذیهای گردد.
This study was conducted to evaluate the effects of rations with different levels of energy on performance of laying hens. The experiment was conducted with two hundred and fifty six laying hens of commercial Hi-Line W-36 strain in a completely randomized design with 4 treatment and 4 replicates (16 laying hens in each replicate). Treatments included: (1) diet with amount of metabolizable energy recommended by NRC 1994 (as control group), (2) diet with 10% higher level of metabolizable energy than recommended by NRC 1994, (3) diet with 10% lower level of metabolizable energy than recommended by NRC 1994 and (4) diet with 15% lower level of metabolizable energy than recommended by NRC 1994 that were used for 10 weeks (from 41 to 51 weeks of age). The results indicated that the amount of feed intake was significantly different among treatments (p<0.05). The highest amount of feed intake (130.50 g) was observed in treatment four with 15% lower level of metabolizable energy than recommended by NRC 1994. The amount of feed price was also significantly different between treatments (p<0.05). The lowest feed price per kilogram of egg produced (5705 Rials) was observed in treatment four with 15% lower level of metabolizable energy than recommended by NRC 1994. There were no significant differences in egg traits among treatments. It can be concluded that using diets with 15% lower level of metabolizable energy than recommended by NRC 1994 in laying hens, can reduce feed costs without affecting egg traits.