بررسی برخی پارامترهای فیزیکی، سلولی و بیوشیمیایی مایع پریکارد در گاومیش رودخانه‌ای خوزستان (Bubalus bubalis)

محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی

علی رضا قدردان مشهدی ¹ , مهسا لاری بقال ² , غلام حسین خواجه ³ , مهدی پورمهدی بروجنی ⁴

1 - استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
2 - دانش‌آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
3 - استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
4 - استاد گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

تاریخ دریافت : 1401/01/29 تاریخ پذیرش : 1401/04/07 تاریخ انتشار : 1401/06/01

کلید واژه: خوزستان, گاومیش رودخانه‌ای, آنالیز, مایع پریکارد,

چکیده مقاله :

ارزیابی دستگاه قلبی- عروقی، یکی از مراحل با اهمیت در معاینه دام‌ها و روشی جهت تعیین سلامت این دستگاه می‌باشد در این بین، بررسی مایع پریکارد می‌تواند تا حد زیادی به ارزیابی سلامت قلب کمک نماید. بدین منظور از خون و مایع پریکارد تعداد 60 رأس گاومیش به ظاهر سالم کشتارشده در کشتارگاه اهواز، نمونه گیری صورت گرفت. نمونه‌های مایع پریکارد از نظر رنگ، شفافیت، وجود یا عدم وجود لخته و همچنین حجم، وزن مخصوص، شمارش سلولی و نیز غلظت فیبرینوژن، پروتئین و گلوکز مورد بررسی قرار گرفتند. در تمامی نمونه ها، مایع پریکارد رنگ کهربایی داشته و نیمه شفاف بود و در صورت جمع‌آوری در لوله‌های فاقد ماده ضدانعقاد، به سرعت منعقد می‌گشت. متوسط و خطای استاندارد حجم مایع پریکارد 8/17±4/37 میلی‌لیتر، وزن مخصوص آن 0004/±1021، تعداد گلبول‌های قرمز و سفید مایع مذکور به ترتیب 3000±9000 و160±3300 سلول در میکرولیتر و نیز غلظت فیبرینوژن و پروتئین تام آن به ترتیب 2/4±9/146 و 07/0±05/2 گرم در دسی لیتر و مقدار گلوکز آن هم 5/9±3/100 میکروگرم در دسی لیتر تعیین گردید. فراوانی نوتروفیل‌ها، لنفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها و ائوزینوفیل‌های مایع پریکارد نیز به ترتیب 6/1±2/52، 7/1±1/46، 2/0±3/1 و 2/0±8/0 درصد بود. به نظر می‌رسد که مایع پریکارد گاومیش رودخانه‌ای خوزستان، ویژگی‌هایی شبیه به مایع صفاقی گاو را داشته و همچنین شباهت برخی مشخصات آن به ترانسودای اصلاح شده، قابل توجه می باشد که بایستی در تحلیل نتایج پاراسنتز مایع پریکارد گاومیش‌های مشکوک به بیماری‌های قلبی به‌ویژه بیماری‌های پریکارد مدنظر قرارگیرد.

چکیده انگلیسی:

The evaluation of the cardiovascular system is one of the important steps in animals' examination and a way to determine the health of this system. In the meantime, examination of pericardial fluid can greatly help to assess heart health. In this study, sampling was done from 60 apparently healthy buffaloes slaughtered in Ahvaz abattoir. The pericardial fluid samples were examined for color, translucence, presence or absence of clots, as well as volume, specific gravity, cell count, and concentration of fibrinogen, protein, and glucose. In all cases, the pericardial fluid was straw- colored, crystal clear, and coagulated rapidly if collected in tubes without anticoagulant. Mean ± SE of volume, specific gravity and number of red and white blood cells of pericardium and also the concentration of fibrinogen, total protein and glucose were 37.4 ± 17.8 cc, 1021 ± 0.0004, 9000 ± 3000 cells/µL, 3300 ± 160 cells/µL, 146.9 ± 4.2 µg/dL, 2.05 ± 0.07 g/dL and 100.9 ± 3.5 µg/dL. Respectively. Also, the percentage of neutrophils, lymphocytes, monocytes and eosinophils of pericardial fluid were 52.2 ± 1.6%, 46.1 ± 1.7%, 1.3 ± 0.2% and 0.8 ± 0.2%, respectively. Based on the results, it seems that the pericardial fluid of Khuzestan river buffalo has characteristics similar to the peritoneal fluid of cattle. Also the similarity of some of these characteristics to the modified transudate is significant which should be taken into consideration in pericardiocentesis fluid analysis of buffaloes suspected to cardiac illness, especially pericardial diseases.

منابع و مأخذ:

• Bertone, J.J. (1999). Practical approach to cardiac evaluation in the field. American Association of Equine Practitioners- Proceeding, 45: 266-270.


• Borghese, A. (2005). Buffalo Production and Research. Rome, Food and Agriculture Organization of United Nations, pp: 1-76.


• Braunwald, E. (2018). Pericardial disease. In: Harrison's Principles of Internal Medicine. Jameson, J.L., Fauci, A.S., Kasper, D.L., Hauser, S.L., Longo, D.L and Loscalzo, J. editors, 20th ed., New York, McGrow-Hill, pp: 4548-4562.


• Constable, P.D., Hinchcliff, K.W., done, S.H. and Grunberg, W. (2017). Veterinary Medicine. 11th ed., Missouri, Elsevier, pp: 498, 186-191.

·               Ege, T., Hulusi, U.S.M., Cikirikcioglu, M., Arar, C. and Duran, E. (2006). Analysis of C - reactive protein and biochemical parameters in pericardial fluid. Yonsei Medical Journal, 47(3): 372-376.

• Fries, D. and Martini, W.Z. (2010). Role of fibrinogen in trauma-induced coagulopathy. British Journal of Anesthesia, 105(2): 116-121.


• Ghadrdan Mashhadi, A.R., Jamshidian, A.R. and Kajbafi, M. (2007). Obtaining and study of pericardial fluid in cows with traumatic pericarditis. Iranian Journal of Veterinary Research, 3(3): 46-58.

·               Hae-ok, J. (2012). Pericardial Effusion and pericardiocentesis. Role of Echocardiography. Korean Circulation Journal, 42(11): 725-734.

• McDonald, K (2017). Pericardial disease. In: Text book of Veterinary Internal Medicine, Ettinger, S.J., Feldman, E.C. and Cote, E. editors. 8th ed., Missouri, Elsevier, pp: 3141-3165.


• Meurs, K.M. (2009). Acquired heart disease in cattle. In: Current Veterinary Therapy- Food Animal Praectice. Anderson, D.E. and Ring, D.M. editors. 5th ed, Missouri, Saunders/ Elsevier, pp: 217-219.


• Meyers, D.G., Meyers, R.E. and Prendergast, T.W. (1997). The usefulness of diagnostic tests on pericardial fluid. Chest, 111(5): 1115-1213.


• Sharma, S., Gosal, N.S. and Varun. (2012). Idiopathic fibrinous pericarditis in a Nili-Ravi buffalo. Buffalo Bulletin, 31(4): 173-175.


• Spodick, D.H. (1997). Diagnostic interpretation of pericardial fluids. Chest, 111(5): 1156-1157.


• Vaziri Kashani, S.R. (1982). Clinical diagnosis by laboratory methods. Vol 2, 3th ed., Tehran, Chehr Publications, pp: 564-569. [In Persian]