نقش ویژگی های قومی و فرهنگی در ارتقای امنیت مالکیت سکونتگاههای غیر رسمی با رویکرد بازآفرینی شهری (مطالعه موردی محلات سه قلعه و محمدآباد شهر زابل)

راضیه اربابی ¹ ( دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه آزاد کرمان )
مهدیه حسینی نیا ² ( استادیار دانشگاه آزاد اسلامی . واحد زرند. کرمان. ایران )

تاریخ ارسال : 1401/01/27 تاریخ تایید : 1401/07/02

کلید واژه: امنیت مالکیت, ویژگی های قومی و فرهنگی, محلات سه قلعه و محمدآباد, بازآفرینی شهر زابل,

چکیده مقاله :

در اغلب سکونتگاههای غیر رسمی جهان، ناامنی مالکیت زمین همچنان حاکم است و بر حقوق مالکان زمین یا استفاده کنندگان از زمین تأثیر می گذارد. شاخصهای مختلفی وجود دارد که امنیت مالکیت زمین را در این سکونتگاهها اندازه گیری می کند. بسیاری از این شاخصها درجه‌ای را اندازه‌گیری می‌کنند که مالکیت زمین تا چه اندازه امنیت مالکیت را ارتقا می‌دهد. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد کاربردی با هدف شناخت و تحلیل ارتباط بین امنیت مالکیت و نقش ویژگی های قومی و فرهنگی در سکونتگاههای غیر رسمی دو محله سه قلعه و محمدآباد شهر زابل با بهره گیری از رویکرد بازآفرینی شهری به منظور ارتقای امنیت سکونت در سطح این محلات نگاشته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنین محلات سه قلعه و محمدآباد و تلفیق جامعه ی خبرگان و مدیران اجرایی است. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به روش تصادفی ساده 376 خانوار بدست آمد.
نتایج این پژوهش نشان می دهد که در دسته شاخصهای اقتصادی، بیشترین تاثیر مربوط به گویه اعطای تسهیلات برای معامله زمین در بخش رسمی(963/0)، اجتماعی(توجه به آسیبهای اجتماعی ناشی از معاوضه و معاملات بر ساکنین(955/0)، کالبدی(تعیین وضعیت مالکیت ساکنین و اراضی واقع در محدوده شهر(967/0) و نیز بررسی زمینه های تضمین حقوق مالکیت(928/0) مهمترین گویه در شاخصهای مدیریتی بوده که تأثیر مستقیم و مثبت در اندازه گیری مدل این پژوهش دارند. لذا، پیوند میان امنیت مالکیت و ویژگی های قومی - فرهنگی به ساکنین احساس استقلال، هویت اجتماعی و کنترل می دهد و منجر به افزایش ثبات مسکونی، طول مدت اقامت، همبستگی اجتماعی می شود.

چکیده انگلیسی :

In most informal settlements of the world, land ownership is still unsafe, influencing the rights of land owners or users. There exist different indexes to measure the safety of land ownership in such settlements. Most of them measure the degree to which land ownership improves the safety of ownership. Using a descriptive-analytical method and an applied approach, the present study is aimed at identifying and analyzing the relationship between ownership safety and the role of ethnic and cultural characteristics in informal settlements of two neighborhoods in the city of Zabol, Iran, i.e., Se -Galeh and Mohammad -Abad, through the urban regeneration approach to enhance the residence safety in them. The population of the study includes the residents of the two neighborhoods, along with experts and executive managers. and The data were collected using questionnaires, and the sample size was obtained at 376 using the Cochran formula of the simple random method.
According to the results, offering facilities for formal land transactions (0.963, economic), paying attention to social damages to residents caused by transactions and exchanges (0.955, social), determining the ownership status of the residents and lands in the city (0.967, physical), and evaluating the backgrounds to guarantee the ownership rights (0.928, managerial) in were the most important items with positive and direct effects on the model measurement of the study. Accordingly, the bond between ownership safety and ethnic-cultural characteristics gives the residents a sense of independence, social identity, and control and increases the residential stability, residence duration, and social solidarity.