مشکلات بین شخصی نتیجه تاریخچه دلبستگی افراد است. در نظریهی دلبستگی، انسآنها با نیازهای ارتباطی پایه برای شکل دادن پیوند قوی با یک موضوع دلبستگی که امنیت، صمیمیت و حمایت را فراهم میکند، هدف گذاری شده اند. پژوهشهای قبلی نشان داده است که شکلهای مختلف مشکلات بین شخصی با چکیده کامل
مشکلات بین شخصی نتیجه تاریخچه دلبستگی افراد است. در نظریهی دلبستگی، انسآنها با نیازهای ارتباطی پایه برای شکل دادن پیوند قوی با یک موضوع دلبستگی که امنیت، صمیمیت و حمایت را فراهم میکند، هدف گذاری شده اند. پژوهشهای قبلی نشان داده است که شکلهای مختلف مشکلات بین شخصی با سبکهای متفاوت دلبستگی مطابقت دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی مشکلات بین شخصی افراد بر اساس سبکهای دلبستگی با توجه به نقش واسطهای شفقت در زوجین بود. برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 200 زوج از شهر تهران به شیوه ی نمونهگیری در دسترس انتخاب و از نظر سبکهای دلبستگی، خود شفقت ورزی، مشکلات بین فردی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نتایج نشان داد که خود شفقت ورزی در رابطه بین دلبستگی اضطرابی و مشکلات بین شخصی و خود شفقت ورزی در رابطه بین دلبستگی ایمن و مشکلات بین شخصی نقش واسطهای دارند. هر سه متغییر سبک دلبستگی دارای رابطه خطی با مشکلات بین شخصی و خود شفقت ورزی است. همچنین ضریب بتای استاندارد نشده برای این متغییرها نشان میدهد که وزن متغیر دلبستگی اضطرابی بیشتر از دیگر متغیرهاست. به عبارتی میتوان گفت که 41 درصد از تغییرات متغیر وابسته در مشکلات بین شخصی و 61 درصد این تغییرات در متغیر خود شفقت ورزی بوسیلهاین متغیر قابل پیشبینی است. نتایج این پژوهش از نقش واسطهای شفقت بین سبکهای دلبستگی و میزان مشکلات شخصی حمایت میکند.
پرونده مقاله
شواهد روزافزونی وجود دارد که افراد مبتلا به افسردگی مشکلاتی در ابرازگری هیجان دارندکه ممکن است نقش کلیدی در سبب شناسی و تداوم این اختلال داشته باشد. به باور برخی متخصصان هیجانات سرکوب شده می توانند به نشانگان آسیب زا از جمله افسردگی منجر شوند. هدف این پژوهش، تدوین برنام چکیده کامل
شواهد روزافزونی وجود دارد که افراد مبتلا به افسردگی مشکلاتی در ابرازگری هیجان دارندکه ممکن است نقش کلیدی در سبب شناسی و تداوم این اختلال داشته باشد. به باور برخی متخصصان هیجانات سرکوب شده می توانند به نشانگان آسیب زا از جمله افسردگی منجر شوند. هدف این پژوهش، تدوین برنامه درمانی مبتنی بر الگوی پویشی تجربه ای و تعیین اثربخشی آن بر ابرازگری هیجانی در افراد مبتلا به اختلال افسردگی بود. برای این منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل 30 بیمار مبتلا به اختلال افسردگی به صورت نمونه ی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برنامه درمانی در طی 20 جلسه بر روی گروه آزمایشی اجرا شد. گروهها در ابتدا، انتها و دو ماه بعد از اتمام پژوهش، از نظر ابرازگری هیجانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که برنامه درمانی موجب افزایش ابرازگری هیجانی در افراد مبتلا به افسردگی می شود. نتایج آزمون اندازه گیری مکرر نشان داد که این تأثیر در دوره پیگیری دو ماهه ماندگار بوده است. این پژوهش از لزوم یادگیری و ابرازگری هیجان در افراد مبتلا به افسردگی حمایت می کند.
پرونده مقاله