اعتبار، پایایی و ساختار عاملی پرسشنامه ی تجارب روابط نزدیک – ساختار رابطه (ECR-RS)
محورهای موضوعی :
مینو پورآوری
1
(دپارتمان مشاوره، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران)
سعید قنبری
2
(دپارتمان روان شناسی، گروه مشاوره، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران)
علی زاده محمدی
3
(دپارتمان روان شناسی بالینی، گروه خانواده درمانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران)
لیلا پناغی
4
(دپارتمان خانواده درمانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران)
کلید واژه: پایایی, اعتبار, تجارب مربوط به روابط نزدیک- ساختار رابطه, تحلیل عاملی,
چکیده مقاله :
مقیاس تجارب مربوط به روابط نزدیک- ساختار رابطه، مبتنی بر رویکرد ابعادیِ دلبستگی و یکی از پراستفاده ترین آزمون ها در حوزه ی دلبستگی بزرگسالان است. هدف پژوهش حاضر، بررسی پایایی اعتبار و ساختار عاملی پرسشنامه ی تجارب روابط نزدیک- ساختار رابطه بود. بدین منظور، نمونه‌ای با حجم 340 نفر از جوانان مجرد 18 تا 30 ساله ساکن شهر تهران به روش نمونه‌گیری در دسترس از مناطق مختلف شهر تهران انتخاب و از نظر روابط نزدیک- ساختار رابطه، اضطراب، افسردگی و استرس مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که مدل دو عاملی با استفاده از دو عامل اجتناب و اضطراب در هر حوزه، در جامعه ی ایرانی برازش دارد. ضریب آلفای کرونباخ، بالاتر از 70/0 و در حد رضایت‌بخشی بود؛ علاوه بر این، ضریب بازآزمایی این پرسشنامه پس از دو هفته فاصله ی زمانی بین 69/0 تا 80/0 بود. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد که نمرات روابط نزدیک- ساختار رابطه با اضطراب، افسردگی و استرس، رابطه ای مثبت و معنادار دارد. این رابطه بیانگر اعتبار همگرا پرسشنامه ی روابط نزدیک- ساختار رابطه است. ساختار عاملی، اعتبار و پایایی پرسشنامه ی روابط نزدیک- ساختار رابطه برای کاربردهای پژوهشی و تشخیص‌های بالینی در حد قابل قبول است و می توان گفت پرسشنامه ی مزبور ابزاری مفید و معتبر جهت انجام پژوهش های مرتبط با دلبستگی در حوزه های مختلف رابطه است.
The experiments scale related to close relationship, structure of the relationship, is based on attachment dimensional approach and it is one of the most widely used tests in the field of adult attachment. The present study examined the reliability, validity and factor structure of the experience of close relationship-relationship structure questionnaire. For this purpose, a sample size of 340 unmarried young adults aged 18 to 30 years living in various parts of Tehran, were selected from available samples and they were evaluated in terms of closed relationship- relationship structure , anxiety, depression and stress. The result of factor analysis revealed that a two-factor model using both factor of avoidance and anxiety in every field fit in Iranian society. Cronbach's alpha coefficient, was higher than 0.70 and was satisfactory; in addition, the test-retest coefficient of the questionnaire after two weeks intervals was between 69.0 to 80.0 respectively. Correlation efficient analysis indicated that the scores of close relationship-structure of relationship has positive and significant relationship with anxiety, depression, and stress. This relationship indicates convergent validity of the close relationship-relationship structure questionnaire. We can say that the aforesaid questionnaire is a valid and useful tool for carrying out related research in various fields associated with attachment.