اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی گروهی بر کاهش پریشانی روان شناختی و دشواری تنظیم هیجان زنان مطلقه

محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی

حانیه محمدی ¹ , زهره سپهری شاملو ² , محمد جواد اصغری ابراهیم آباد ³

1 - روانشناسی، علوم تربیتی و روانشناسی، فردوسی، مشهد، ایران
2 - گروه روانشناسی - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی- دانشگاه فردوسی مشهد
3 - گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

تاریخ دریافت : 1398/03/15 تاریخ پذیرش : 1398/03/15 تاریخ انتشار : 1398/01/01

کلید واژه: دشواری تنظیم هیجان, طرحواره درمانی هیجانی, پریشانی روان شناختی, زنان مطلقه,

چکیده مقاله :

مدل طرحواره ای هیجان بیانگر این است که همزمان با فعال شدن هیجان ها، ما نیز تفاسیر خاصی از آنها داریم، و این تفاسیر با راهبردهایی که برای کنارآمدن با هیجان ها (سبک های مقابله ای) استفاده می‌کنیم مرتبط است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی طرحواره درمانی هیجانی گروهی بر کاهش پریشانی روان شناختی و دشواری تنظیم هیجان زنان مطلقه بود. برای این منظور، طی یک پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، 24 نفر از زنان مطلقه شهر مشهد به شیوه‌ی نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروهها قبل و بعد از مداخله، از نظر میزان پریشانی روان شناختی و دشواری تنظیم هیجان مورد سنجش واقع شدند. اعضای گروه آزمایش طی 8 جلسه در معرض طرحواره درمانی هیجانی گروهی قرار گرفتند و اعضای گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. تحلیل کوواریانس داده ها نتایج نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی گروهی باعث کاهش معنادار پریشانی روان شناختی و دشواری تنظیم هیجان در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. نتایج این پژوهش حاکی از این است که طرحواره درمانی هیجانی می تواند روش مناسب و موثری در بهبود پریشانی روان شناختی و دشواری تنظیم هیجان زنان مطلقه باشد.

چکیده انگلیسی:

The existence of multiple crises in human life and the effects that make it necessary to study the damage and the positive consequences of it. The purpose of this study was to investigate the qualitative aspects of spiritual components in post-traumatic individuals. To this end, a qualitative research was conducted using the grounded theory of 50 people with disabilities resulting from car crashes that had been at least two years of their disability and assessed for post-traumatic growth. Twelve subjects with the highest scores in post-traumatic growth were interviewed in the semi-structured group. After the interview, open and axial analysis and coding were performed. 83 open codes and 23 axial codes. Among these core codes, which constitute the spiritual components of individuals who grow up after injury, one can refer to the belief in the purposefulness of creation, the hope of the hereafter, the belief in the existence of divine wisdom. This research has provided a new understanding of the dimensions of spiritual growth in post-traumatic human-induced Iranian culture. The presence of these components in the developed population can be explained with cases such as type of injury, change in life due to crisis, events that occurred during the crisis, cultural, social and religious context of the studied population. These components can be used to treat and facilitate growth in affected individuals.