بررسی و تحلیل تمثیل «آب حیات» (با نگاهی به غزلیات حافظ)
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
محمدجلیل بهادری
1
(مربی آموزشکده فنی و حرفهای سما، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران)
سید احمد حسینی کازرونی
2
(استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران)
کلید واژه: حافظ, تمثیل, Hafez, Allegory, آب حیات, خضر, Life water, Khezr,
چکیده مقاله :
تمثیل را میتوان متنی با مفاهیم متنوع تعریف کرد که مفاهیم آن با معنای تحت اللفظیش تفاوت دارند. آب حیات یا آب زندگانی از دیرباز، یکی از تمثیلهای معروف و رایج در فرهنگ و ادبیات فارسی است که در ذهن و زبان بزرگان شعر و ادب، در مفاهیم گوناگونی تجلی یافته است. بررسی منشأ و اساس این تمثیل و استخراج مفاهیم گوناگون آن، هدف این جستار است؛ بدین منظور دیوان حافظ به عنوان منبع اصلی، انتخاب شد تا با شاهد مثال هایی از غزلیات وی، تنوع مفاهیم در این تمثیل باز نموده شود. حاصل این پژوهش نشان داد که حافظ به منظور آرایش کلام و تقویت معانی، 25 بار، ترکیب آب حیات و مترادف های آن را به کار برده است و در آن کاربردها، با استفاده از استدلال های خیالی، مفاهیمی چون می، لب و دهان یار، قدرت بیان شاعر و شعر او، حالات عرفانی و واردات غیبی، شاهد و هوای منزل یار را اراده کرده است.
Allegory is defined as a text with different concepts differing literally. "Ab-e-Hayat" or life water is one of the famous and common allegories in Persian literature and culture which has manifested in various implications in the mind and language of pioneers in poetry and literature. The current study aims at investigating the origin and basis of this allegory and extracting its different concepts. To this aim Hafez Divan was selected as the main source to explain the diversity of concepts for such allegory in Hafez Sonnets. In order to intensify the meanings and organize the speech, the results of the study revealed that Hafez has used "Ab-e-Hayat" and its implications 25 times in his poems. In so doing by using imaginary arguments he has implied the concepts like "wine", "beloved lips", "poetic rhetoric", "mystic feelings and inspirations", "sweetheart", and "zeal for the beloved".
قرآن مجید
ج 5، تهران: امیرکبیر، چ سوم.
Perrine, Laurence, (2002), literature, Tehran: hatef.