سازوکار ماهیت و صلاحیت های شورای عالی امنّیت ملّی با تاکید بر تصمیمات مربوط به فعالیت های هسته ای
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
علی قربان پور
1
,
ابوالفضل رنجبری
2
,
محمد مظهری
3
1 - دانشجوی دکتری تخصصی حقوق عمومی، گروه حقوق، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز، ایران
2 - استادیار گروه حقوق، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز ، ایران: نویسنده مسئول
3 - استادیار گروه حقوق، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
کلید واژه: ماهیت, صلاحیت, شورای عالی امنیت ملی, فعالیت های هسته ای,
چکیده مقاله :
فعالیت‌های هسته‌ای ایران پس از گفتگوهای مربوط به پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و آتش‌بس با عراق از پیچیده‌ترین و سرنوشت‌سازترین بحران‌های بین‌المللی ایران محسوب می‌شود. هدف قانونگذار اساسی از تأسیس شورای عالی امنیت ملی در حقیقت ایجاد مرکز تـخصصی و عالی جهت ایجاد وحدت رویه و اتخاذ سیاست های کلان امنیتی همه جانبه بوده است. در واقع سوال اصلی این است؛ سازوکار ماهیت و صلاحیت-های شورای عالی امنیت ملی در تصمیمات هسته ای مبتنی بر چه مکانیزمی هست؟ بر اساس نتایج می توان گفت در نظام حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران شورای عالی امنیت ملی در شمار مراجع سیاستگذار قرار دارد و نیز با عنایت به اینکه ماهیت لفظی و اصطلاحی سیاست گذاری ناظر بر تعیین خط مشی و محورهای کلی موجود در خصوص موضوعی معین می باشد می توان نتیجه گرفت که بخش مهمی از مصوبات شورای عالی امنیت ملی از مصادیق اعمال صلاحیت مقرر در بند 1 اصل یکصد و هفتاد و ششم می باشد.
Ali ghorbanpour[1],Abolfazl Ranjbari[2]*,Mohammad Mazhari[3] Abstract: After the talks on the adoption of Resolution 598 and the ceasefire with Iraq, Iran's nuclear activities are one of the most complex and crucial international crises in Iran. The purpose of the Constitutional Legislature in establishing the Supreme National Security Council has been to create a specialized and supreme center for the establishment of unity of procedure and the adoption of comprehensive security policies. In fact, the main question is what is the mechanism of the nature and competencies of the Supreme National Security Council in nuclear decisions? Based on the results, it can be said that in the constitutional law system of the Islamic Republic of Iran, the Supreme National Security Council is among the policy-making authorities, and also, considering that the verbal and idiomatic nature of policy-making is related to determining the existing policy and general axes in relation to a certain subject. It can be concluded that an important part of the resolutions of the Supreme National Security Council, which are examples of the exercise of the powers provided for in paragraph 1 of Article One Hundred and Seventy-six. [1].PhD Student in public law, Department of public law, Tabriz branch, Islamic Azad university, Tabriz, Iran. [2].Assistant Professor, Department of public law, Tabriz branch, Islamic Azad university, Tabriz, Iran,Corresponding Author [3].Assistant Professor, Faculty of Law and Social Sciences, University of Tabriz, Iran.
_||_