ارزیابی سیاست امنیت ملی آمریکا در جنوب غرب آسیا
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
حسن اسفندیاری
1
(دانشجوی دکتری تخصصی علوم سیاسی (روابط بین الملل)، دانشکده علوم سیاسی، واحد شهرضا ، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران)
ابراهیم متقی
2
(استاد گروه علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران: نویسنده مسئول)
مهدی نصر
3
(استادیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه پیام نور، شهرکرد، ایران)
کلید واژه: امنیت ملی, سیاست خارجی, راهبرد, دکترین, سند امنیت ملی آمریکا,
چکیده مقاله :
منطقه جنوب غربی آسیا از کم استوار‌ترین مناطق می‌باشد که همچنان قریب به 2.5 دهه بعد از اتمام جنگ سرد، جدال‌های منطقه‌ای مخصوصاً جدال اعراب و اسرائیل در آنجا دارای تداوم می‌باشد. در حوزة کشورهای منطقه‌ای، ایالات متحده تلاش دارد تا راهبردهای جدیدی را در دستور کار قرار دهد تا منجر به موازنة دائمی اقتدار و تهدیدات بر اساس معادلة امنیت ملی و منافع ملی امریکا شود.. فلذا هدف از پژوهش حاضر ارزیابی سیاست امنیت ملی آمریکا در جنوب غرب آسیا است. روش تحقیق حاضر کیفی بوده و در نهایت این نتیجه حاصل شده است که ساختار سیاست امنیت ملی امریکا مبتنی برشناخت چالش امنیت ملی اقتدار‌های بزرگ،تهدیدات منطقه‌ای،تجدید نظر طلبی بازیگران نوظهور و چگونگی مقابله با تهدیدات می‌باشد که هر یک از شاخص‌های یاد شده را می‌توان به عنوان بخشی از سازوکارهای تنظیم راهبردهای دفاعی و سیاست امنیت ملی در امریکا دانست.
Hasan Esfandiari [1],Ebrahim Motaghi [2]*,Mahdi Nasr[3] Abstract: Southwest Asia is one of the least stable regions, where regional conflicts, especially the Arab-Israeli conflict, continue for nearly more than 2 decades after the end of the Cold War. In the field of regional countries, the United States is trying to put new strategies on the agenda to bring about a permanent balance of power and threats based on the equation of national security and national interests of the United States. Therefore, the purpose of this study is to evaluate US national security policy in Southwest Asia. The research method was qualitative. Finally, it is concluded that the structure of US national security policy is based on recognizing the national security challenge of major powers, regional threats, the appeal of emerging actors, and how to deal with threats, each of which can be used as part of regulatory mechanisms. [1].PhD Student in Political Science (International Relations), Faculty of Political Science, Shahreza Branch, Islamic Azad University, Shahreza, Iran [2].Full Professor Department of Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran,Corr­esp­o­nd­i­ng Author [3].Assistant Professor, Department of Political Science, Payame Noor University, Shahrekord, Iran
_||_