اثر جیره غذایی حاوی دیاتوهیت طبیعی روی فاکتورهای رشد، بازماندگی و کیفیت لاشه ماهی قزل‌آلا رنگین کمال (Oncorhynchus mykiss)
محورهای موضوعی : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری
کلید واژه: رشد, کیفیت لاشه, قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss), واژه‌های کلیدی: بازماندگی, دیاتومیت,
چکیده مقاله :
چکیده به‌منظور بررسی اثر افزودن دیاتومیت طبیعی به‌جیره غذایی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss) روی فاکتورهای رشد، بازماندگی و کیفیت لاشه، 3000 عدد بچه ماهی انگشت‌قد در سه تیمار با 3 تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. هر تکرار دارای 300 عدد بچه‌ماهی بود. به غذای بچه‌ماهیان تیمارهای اول و دوم به‌ترتیب 3 و 2 درصد دیاتومیت افزوده شد. گروه سوم نیز به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد و هیچ نوع ماده‌ای به غذای آن اضافه نگردید. بچه‌ماهی‌ها به‌مدت 80 روز در مخزن‌های بیضی شکل فایبرگلاس یک مترمکعبی قرار داشتند، سپس به حوضچه‌های گرد سیمانی منتقل گردیدند و 50 روز پایانی را در آنجا گذراندند. هر 20 روز یکبار از هر تکرار 30 قطعه بچه ماهی به‌طور تصادفی انتخاب و تمامی فاکتورهای رشد و بازماندگی اندازه گیری شد. نتایج حاصل از افزودن دیاتومیت به جیره غذایی قزل‌آلا حاکی از آن بود که هر چند تمامی شاخص‌های رشد و بازماندگی نسبت به گروه شاهد بهبود داشتند، ولی این افزایش از نظر آماری معنی‌دار نیست، به‌جز در مورد تجزیه لاشه که اختلافات معنی دار مشهود بود و در واقع با تجزیه عضله و کبد مشخص شد میزان چربی کبد در تیمار دوم (جیره غذایی حاوی 2 درصد دیاتومیت) با 87/0 درصد نسبت به تیمار اول (جیره غذایی حاوی 3 درصد دیاتومیت) با 05/1 درصد و گروه سوم (شاهد) با 86/1 درصد، کمتر بوده و هر 3 گروه از نظر آماری دارای اختلاف معنی‌دار با یکدیگر بودند. میزان پروتئین عضله در گروه شاهد اندکی بیشتر از دو تیمار حاوی دیاتومیت ش، ولی این اختلافات از لحاظ آماری معنی‌دار نبوده و هر سه گروه دارای ارزش پروتئینی یکسانی بودند. بنابراین با توجه به نتایج حاصل، می توان بیان نمود که افزودن دیاتومیت به جیره غذایی ماهی قزل‌آلای رنگین کمان میزان جذب چربی در عضله و کبد ماهی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌توان از آن به‌عنوان یکی از راه‌های تنظیم درصد چربی جیره در این ماهی استفاده نمود.
Abstract To carry out this study, 3000 Rainbow troutFry’s (2-3gr) were sampled and divided into three trails (A, B and C) with 3 repeats in each trail (300 Fry’s in each repeat). Group A includes 3% diatomite, group B includes 2% diatomite and group C was without any additive matter. 30 Fry’s were selected randomly every 20 days one time and growth factors and survival rates were compared with each other. Fry’s were stored in 1m3 fiberglass tanks and then handled to concrete ponds. Results of growth factors and survival rates showed no significant differences in each group (P>0.05), but results of carcass chemical analysis showed a significant different in these groups (P<0.05), so that fat percentage in B group (0.87%) was lower than A (1.05%) and C (1.86%) group. An adverse relationship was observed between liver and muscle fat percentage in groups A and B. there was a significant difference in fat among each group, so that in B group was 7%, in a group was 6.28% and in C group was 4.67%. Muscle protein in C (18.47%) group was more than B (18.28%) and A (18.11%) groups. there was no significant difference between C group with A and B group in protein percentage. Basis on these results, the Diatomite has a noticeable effect on fat percentage of fish ration and carcass (liver and muscle) and it can be used for regulating of them.
_||_