تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید بر شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب بدن ماهی خواجو (Schizothorax zarudnyi)
محورهای موضوعی : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری
کلید واژه: رشد, بازماندگی, ترکیب بدن, واژه‌های کلیدی: پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید, ماهی خواجو (Schizothorax zarudnyi),
چکیده مقاله :
چکیده این پژوهش به‌منظور ارزیابی تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید بر شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب بدن ماهی خواجو (Schizothorax zarudnyi) به‌مدت 45 روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 1، 2 و 3 گرم پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید به‌ازای هر کیلوگرم جیره تجاری (35 درصد پروتئین و 12 درصد چربی) در قالب 4 تیمار با 3 تکرار طراحی شد. آزمایش نام برده درون مخازن پلاستیکی 1600 لیتری شامل 600 لیتر آب اجرا شد. در هر مخزن، تعداد 11 عدد ماهی خواجو با میانگین وزنی 45/3±11/64 گرم ذخیره‌سازی و روزانه با غذای دستی در دو وعده تغذیه شدند. با توجه به نتایج به‌دست آمده تفاوت معنی‌داری از نظر رشد و کارایی تغذیه در بین تیمارهای شاهد و شامل MOS به‌دست آمد، به‌طوری‌که در فاکتورهای نسبت کارایی پروتئین و میانگین وزن هفتگی اختلاف معنی‌دار مشاهده شد (05/0P<) و تیمار 3 گرم مانان‌الیگوساکارید در کیلوگرم جیره بیش‌ترین میزان این شاخص‌ها را به خود اختصاص داد. شاخص قیمت و ضریب تبدیل غذایی در ماهیانی که با غذای شامل 2 و 3 گرم پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید در کیلوگرم جیره تغذیه شدند به‌طور معنی‌داری (05/0>P) پایین‌تر از گروه شاهد بود. در طول دوره آزمایش، ماهیان همه تیمارها سالم بودند و هیچ‌گونه تلفاتی اتفاق نیفتاد. نتایج نشان داد که افزودن مانان‌الیگوساکارید به جیره در سطح 3 گرم در کیلوگرم جیره باعث افزایش معنی‌دار در مقدار پروتئین لاشه شده است (05/0P<). بیش‌ترین و کم‌ترین میزان پروتئین لاشه به‌ترتیب در سطح 3 گرم و گروه شاهد مشاهده شد. همچنین در میزان چربی و خاکستر اختلاف معنی‌داری بین تیمارها مشاهده شد که بیش‌ترین میزان چربی در تیمار 1 گرم پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید در کیلوگرم جیره و بیش‌ترین میزان خاکستر در تیمار 3 گرم پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید در کیلوگرم جیره به‌دست آمد (05/0P<)، اما تفاوت معنی‌داری در میزان رطوبت لاشه در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. نتایج به‌دست آمده مشخص نمود که افزودن 3 گرم پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید در هر کیلوگرم جیره غذایی ماهی خواجو می‌تواند در بهبود عملکرد رشد، تولید نهایی و ترکیب مغذی بدن (میزان پروتئین لاشه ماهی) مؤثر واقع شود و این پربیوتیک می‌تواند به‌عنوان یک مکمل مناسب برای جیره غذایی ماهی خواجو مد نظر قرار گیرد.
Abstract[1] Effect of dietary mannanoligosaccharide (MOS; active MOS®) on growth, survival and body composition of Schizothorax zarudnyi were investigated for 45 days. Basal diet were supplemented with 0 (control), 1.0, 2.0 and 3.0 g MOS/kg commercial carp diet containing 35% protein and 12% lipid in a totally randomized design trial in 3 triplicates. The experiment was carried out in 1600 liters plastic tanks (600 liters water). Eleven fish with initially average weight 64.11±3.45 g were stocked in tanks and fish were fed up two meals a day. There were significant differences in growth and feeding parameters between fish fed control and MOS supplementation diets (P<0.05). Group treated with 3 g MOS /kg showed significant differences in protein efficiency ratio and weight gain (P<0.05). Price index and difference food conversion ratio in fishes fed the diets supplemented with 2 and 3 g/kg prebiotic mannanoligosaccharide significantly (P<0.05) lower than control group. At during of trial, the fish were healthy and no mortality occurred. Results showed supplementation of 3.0 g MOS/kg in the fish fed diet caused increasing significantly in protein rate (P<0.05) The highest and the lowest protein rate were observed in 3.0 g kg-1 MOS and control treatment, respectively. There were significant differences in fat and ash rate among experimental groups (P<0.05). There were shown the highest fat rate in the fish fed diet 1.0 g MOS /kg and the highest ash rate in the fish fed diet 3.0 g MOS /kg, but no significant differences in moisture among experimental groups (P>0.05). The result indicated that 3.0 g MOS/kg MOS can improve growth performance, final production and body composition (protein rate) of S. zarudnyi and it is appropriate for supplementation in the diet of S. zarudnyi. * Corresponding Authors; Email: akrami202@yahoo.com
_||_