مقایسه ژنتیکی جمعیتهای ماهی سوکلای (Rachycentron canadum) خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از روش میکروستلایت
محورهای موضوعی : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروریمحمدعلی سالاری علی‌آبادی 1 , سهراب رضوانی گیل‌کلائی 2 , احمد سواری 3 , حسین ذوالقرنین 4 , سید‌محمد باقر نبوی 5
1 - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
2 - موسسه تحقیقات شیلات ایران, تهران
3 - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
4 - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
5 - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
کلید واژه: خلیج فارس, دریای عمان, ماهی سوکلا, میکروستلایت, ژنتیک جمعیت,
چکیده مقاله :
در این مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیتهای ماهی سوکلا با استفاده از روش میکروستلایت در سواحل شمالی خلیج فارس و دریای عمان شامل مناطق بوشهر, بندر دیر, بندر لنگه, بندر عباس, پزم و بریس چابهار مورد بررسی قرار گرفت. محصولات تکثیر شده با استفاده از 10 جفت پرایمر میکروستلایت، بر روی ژل پلی‌آکریل آمید 8 درصد الکتروفورز و با نیترات نقره رنگ‌آمیزی شدند. نمایش خوشه ای فاصله ژنتیکی به روش جفت گروهی غیر وزنی از طریق میانگین حسابی با استفاده از نرم‌افزار TFPGA version 1.3 ترسیم گردید. نتایج نشان داد که میانگین تعداد آللی مشاهده شده و موثر به‌ترتیب 357/12 و 319/8، همچنین میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار به‌ترتیب 655/0 و 874/0 تعیین شد. بر اساس تست AMOVA حداکثر Fst (063/0) بین نمونه‌های بندر دیر با نمونه‌های پزم که دارای کمترین میزان جریان ژنی (7/3) است مشاهده شد. بیشترین فاصله ژنتیکی (815/0) در نمونه‌های متعلق به مناطق دیر و بریس مشاهده شد. بر اساس نتایج موجود مشخص شد که ماهی سوکلا در مناطق مختلف نمونه برداری در خلیج فارس و دریای عمان حداقل دارای 3 جمعیت مجزاست (1- جمعیت ناحیه بوشهر 2- جمعیت ناحیه هرمزگان 3- جمعیت ناحیه چابهار) و مارکرهای اختصاصی جمعیت بوشهر با استفاده از پرایمرهای Rca 1B-E08A, Rca 1B-F07, Rca 1B-H09 و Rca 1-A04 شناسایی شد بطوری‌که با حضور آلل‌های اختصاصی با وزن مولکولی مشخص شناسایی جمعیت ماهی سوکلای منطقه بوشهر از سایر مناطق امکان‌پذیر است.
In this study genetic diversity of Cobia, Rachycentron canadum populations were assessed using microsatellite technique in the northern coasts of Persian Gulf (Booshehr, Dayer Port, Lengeh Port & Bandarabass) and Oman Sea (Pozm & Beris of Chabahar). Polymerase chain reactions (PCR) were conducted on the target DNA using 10 paired microsatellite primers. PCR products were electrophoresed on polyacrylamid gels (8%) that were stained using silver nitrate. Diagram of genetic distance was calculated using the UPGMA method in TFPGA version 1.3 for any level of the hierarchy. The results showed that the mean of observed and effective allele number was 12.357 and 8.319 respectively. Mean observed and expected heterozygosity was 0.655 and 0.874 respectively. Based on Analysis of Molecular Variance (AMOVA) the highest Fst (0.063) was observed when comparing specimens from Dayer Port zone and Pozm of Chabahar zone (Nm=3.7). The highest genetic distance (0.815) was observed between specimens from Dayer Port zone and Beris of Chabahar zone. The result obtained from the present study shows that at least 3 different population of R. canadum are found in the northern coasts of Persian Gulf and Oman Sea, which are including: Booshehr region population, Bandarabass region population, and Chabahar region population. Specific markers were also identified for of the Booshehr zone population identified. The Booshehr population zone can be identified using primers Rca 1B-E08A, Rca 1B-F07, Rca 1B-H09 and Rca 1-A04.
_||_