بررسی میزان جیوه در چهار عضو (طحال،کلیه، باله و عضله) کوسه ماهی چانه سفید (Carcharhinus dussumieri) درسواحل استان بوشهر

محورهای موضوعی : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

تاریخ دریافت : 1399/02/10 تاریخ پذیرش : 1399/02/10 تاریخ انتشار : 1389/06/01

کلید واژه: خلیج فارس, عضله, کلیه, طحال, جیوه, واژه‌های کلیدی: باله‌ها, دستگاه آنالیز جیوه, کوسه ماهی چانه سفید,

چکیده مقاله :

چکیده در این تحقیق میزان جیوه در اندام‌های مختلف کوسه ماهی چانه سفید (Carcharhinus dussumieri) در خلیج‌فارس اندازه‌گیری شد. این سنجش در سه ایستگاه بوشهر، دیر و گناوه در تابستان سال 1383 انجام گرفت. سطح آلودگی در چهار عضو، کلیه، طحال، باله‌ها (دمی و پشتی) و عضله مورد سنجش قرار گرفت. تعداد تکرارها در این آزمایش 9 عدد در هر ایستگاه در نظر گرفته شد. طبق اطلاعات به‌دست آمده، اگر چه سه ایستگاه دارای اختلافاتی از نظر میزان آلودگی بودند، اما این اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. با بررسی دیگری که در زمینه ارتباط بین شدت آلودگی و طول ماهیان انجام گرفت، مشخص شد که این ارتباط کاملاً معنی‌دار بوده، به این ‌معنی که با افزایش طول، شدت آلودگی نیز افزایش می‌یابد. این تجزیه و تحلیل آماری از طریق آزمون ضریب همبستگی و نیز آزمون T-student انجام گرفت که منجر به نتایج فوق گردید. از جمله نتایج دیگری که طی این تحقیق به‌دست آمد تعیین بار آلودگی این منابع آبزی از نظر تجمع جیوه کل در اندام‌های آنها بود. با توجه به داده‌های به‌دست آمده، حداکثر آن در یک نمونه کلیه با میزانی حدود ppb 8834 و کمترین میزان آن در نمونه باله با میزانی حدود ppb 255 بود. با این وجود میانگین میزان جیوه در اندام‌های مختلف به‌ترتیب، در عضله دارای میانگین 633/1338، در کلیه 012/1089، در طحال 965/1149 و در باله ppb 8513/705 اندازه‌گیری شد. با توجه به نتایج به‌دست آمده مشخص می‌گردد که به‌جز در یک مورد یعنی باله‌ها در بقیه موارد میزان جیوه بیش از استانداردهای تعیین شده از طریق سازمان‌های بین‌المللی مانند WHO و FAO بود.

چکیده انگلیسی:

Abstract In this research we measured the rate of mercury in different organs of white chin shark (Carcharhinus dussumieri) in the Persian Gulf. This took place in three stations: Bushehr, Dayyer and Gonaveh. The pollution level was in four organs kidney, spleen, wings (caudal and dorsal) and muscle. The iteration numbers in this experiment was nine in each station. According to the data obtained, although three stations had discrepancies in pollution, it was not statistically significant. With another survey that took place on the relationship between pollution intensity and fish length, we concluded that this relationship was completely significant, it means that when length increases, pollution intensity increases, too. This statistical analysis took place via correlation coefficient test and also T-student test that yielded the above results. Another result obtained was measuring the pollution load of these aquatic resources in relation to  mercury intensity in their organs. Its maximum was in a kidney sample 8834 ppb and its minimum in wing sample 255 ppb.  Anyway the average of mercury rate in different organs was: muscle 1338.633; kidney 1089.012; spleen 1149.965; wing 705.8513 ppb. The results show, except for the wings, the mercury rate in the rest of the organs was higher than the standards of international organizations like FAO and WHO.