تأثیر پربیوتیک (prebiotic) اینولین (inulin) بر شاخص تولید و تراکم باکتریایی دستگاه گوارش فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی

محورهای موضوعی : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری

رضا اکرمی ¹ , عبدالمجید حاجی مرادلو ² , عباس متین فر ³ , عبدالمحمد عابدیان کناری ⁴ , رئوف مازندانی ⁵

1 - دانش آموخته واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی
2 - گروه شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
3 - مؤسسه تحقیقات شیلات ایران
4 - گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس، نور
5 - گروه میکروبیولوژی دانشکده علوم، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

تاریخ دریافت : 1398/08/15 تاریخ پذیرش : 1398/08/15 تاریخ انتشار : 1387/06/01

کلید واژه: تولید, پربیوتیک, اینولین, فیل ماهی (Huso huso), تراکم باکتریایی,

چکیده مقاله :

استفاده از پربیوتیک ها به عنوان مواد غذائی غیر قابل هضم که به طور مؤثری سلامتی میزبان را از طریق تحریک و یا محدود کردن رشد باکتری های موجود در روده تحت تاثیر قرار می‌دهند، ایده جدیدی در آبزی پروری می باشد. این تحقیق با هدف بررسی عملکرد اینولین به عنوان پربیوتیک در سه سطح 1، 2 و 3 درصد که جایگزین سلولز جیره شاهد شده بودند بر شاخص تولید و تراکم باکتریایی دستگاه گوارش فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی در حوضچه های فایبرگلاس 800 لیتری در شرایط پرورشی یکسان انجام پذیرفت. بچه ماهیان با میانگین وزنی 38/0±14/16 گرم و با تراکم 50 عدد (با میانگین بیوماس اولیه 58/821 گرم به ازای هر تیمار) به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد شاخص تولید در تیمارهایی که از سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین تغذیه کرده بودند در مقایسه با ماهیان گروه شاهد کاهش یافت و اختلاف معنی داری بین آنها مشاهده گردید (05/0>P). در هفته هشتم پرورش با افزایش سطح اینولین در جیره، روند کاهشی در شمارش کلی باکتریایی، شمارش کلی مخمر و قارچ و تعداد کل لاکتوباسیلوس های روده مشاهده گردید. بیشترین تراکم لاکتوباسیلوس ها در سطح 1 درصد اینولین در جیره غذایی مشاهده گردید ولی تفاوت معنی داری در نرخ بازماندگی ماهیان تیمارهای مختلف حاصل نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین قابلیت تأثیرگذاری بالایی بر کارایی تولید در فیل ماهی پرورشی ندارند و این نوع پربیوتیک نمی تواند مکمل مناسبی برای جیره غذایی فیل ماهی باشد.

چکیده انگلیسی:

Use of prebiotics, indigestible dietary ingredients that beneficially affect the host by selectively stimulating the growth of and/or activating the metabolism of health-promoting bacteria in the intestinal tract, is a novel concept in aquaculture. Three replicate groups of fish (initially averaging weight and biomass were 16.14 ± 0.38 g and 821.58g, respectively in each group) were kept in 800L fiberglass tanks under homogenous condition and fed diets containing prebiotic inulin levels ranging from 1% to 3%. The basal diet was contained 3% cellulose. An 8-week feeding experiment was conducted to investigate the effect of different dietary prebiotic inulin on production and intestinal micro flora density of juvenile Beluga, Huso huso. The results of linear regression showed there was a negative relationship between production index and supplementation level of inulin. At the end of trial, the density of colony count, yeasts and moulds and lactobacillus count was decreased with supplementation level of inulin. The 1% inulin treatment showed an enhaced survival without any significance among treatments, and intestinal lactic acid bacteria (LAB) increased in this group in comparison with other groups. The experiment indicated that the prebiotic inulin didn’t influence the increase of the production and it is not appropriate for supplementation in the diet of beluga.