پایش بیمارستانی مقاومت باکتری های انتروباکتر و اشریشیاکلی نسبت به کارباپنم ها در سویه های دارای مقاومت دارویی چندگانه در شهر اصفهان
محورهای موضوعی : میکروب شناسی پزشکیداریوش شکری 1 , سینا مباشری زاده 2 , سید مسیح فاطمی 3 , رضا مویدنیا 4 , مهسا صادقی نایینی 5
1 - دانشجوی دکتری ، مرکز تحقیقات بیماری های گرمسیری و عفونی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
2 - دانشجوی دکتری، مرکز تحقیقات عفونت های بیمارستانی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
3 - کارشناس ارشد، بیمارستان الزهرا (س)، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
4 - دانشجوی دوره تخصصی، گروه پاتولوژی، بیمارستان الزهرا (س)، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
5 - کارشناس، بیمارستان الزهرا (س)، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
کلید واژه: اشریشیاکلی, انتروباکتر, کارباپنم ها, کلبسیلا نمونیه کارباپنماز (KPC),
چکیده مقاله :
سابقه و هدف: مقاومت باکتری های خانواده انتروباکتریاسه به داروهای کارباپنم در حال افزایش می باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی مقاومت به داروهای کارباپنم در باکتری های انتروباکتر و اشریشیاکلی مقاوم به چند دارو (MDR)، تعیین الگوی استاندارد مقاومت آنتی بیوتیکی و بررسی فراوانی آنزیم کارباپنماز (KPC) در این سویه ها انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 300 نمونه بالینی جمع آوری شده از سه بیمارستان شهر اصفهان انجام شد. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری ها با روش انتشار دیسک تعیین گردید. در سویه های مقاوم به کارباپنم ها کمترین غلظت ممانعت کننده رشد (MIC) با روش E-test برای ایمی پنم و مروپنم محاسبه شد. مقاومت نسبت به 31 آنتی بیوتیک مختلف از 17 کلاس آنتی بیوتیکی بررسی گردید. فراوانی سویه های MDR، مقاوم دارویی گسترده (EDR) و مقاوم دارویی همه جانبه (PDR) تعیین گردید. همچنین در این سویه ها میزان مقاومت آنزیم KPC با روش فنوتیپی بررسی شد. یافته ها: در مجموع 191 سویه اشریشیاکلی و 43 سویه انتروباکتر جداسازی شدند که به ترتیب 151 (79 درصد) و 35 (81 درصد) مورد از آنها MDR بودند. مؤثرترین آنتی بیوتیک ها در هر دو باکتری شامل کارباپنم ها، تازوسین، آمیکاسین، سفپیم و نیتروفورانتوئین بودند. 5 سویه اشریشیاکلی (3.3 درصد) و 3 سویه انتروباکتر (8.6 درصد) غیرحساس به کارباپنم ها بودند و نتایج MIC تأییدکننده آن بود. از این 8 سویه مقاوم، 7 سویه MDR بودند و تنها یک سویه اشریشیاکلی به عنوان XDR شناخته شد. هیچ سویه PDR مقاوم به تمامی آنتی بیوتیک ها وجود نداشت. آنزیم KPC در 4 سویه (2.6 درصد) اشریشیاکلی و 2 سویه (5.7 درصد) انتروباکتر مثبت بود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان دهنده فراوانی بسیار بالای سویه های MDR در میان بیماران بستری در بیمارستان های شهر اصفهان بود. این امر نیاز فوری به بازنگری و اصلاح الگوی مصرف آنتی بیوتیک ها در این بیمارستان ها را نشان می دهد.
Background & Objectives: The antibiotic resistant of In Enterobacteriaceae bacteria family to carbapenem drugs is continuously increasing. The aims of this study were to determine the prevalence of carbapenems resistance in multidrug-resistant (MDR) strains of E. coli and Enterobacter and to determine their standard antibiotic resistance patterns and frequency of Klebsiella pneumoniae carbapenemase (KPC) enzyme in Isfahan. Materials & Methods: This cross-sectional study, was carried out on 300 clinical samples collected from three hospitals in Isfahan. Antibiotic susceptibility of bacteria was determined by disk diffusion method. In carbapenem resistant strains, the minimum inhibitory concentration (MIC) of imipenem and meropenem were calculated by E-test. The resistance rate to 31 antibiotics belonging to 17 classes were evaluated. The frequency of MDR, extended drug resistance (EDR) and pan drug resistant (PDR) strains were determined. The prevalence of the KPC enzyme in these strains was determined by phenotype method. Results: Totally, 191 strains of E. coli and 43 Enterobacter strains were isolated, among them 151 (79%) and 35 (81%) were MDR respectively. In both bacteria, effective antibiotics were carbapenem, piperacillin/tazobactam, amikacin, cefepime and nitrofurantoin. Five strains of E. coli (3.3%) and three strains of Enterobacter (6.8%) were resistant to carbapenems and the MIC results confirmed these results. Overall 7 strains out of these 8 strains were MDR and only one strain of E. coli was XDR. No PDR strain was detected. KPC enzymes in four E. coli strains (6.2%) and two strains (7.5%) belonged to Enterobacter strains. Conclusion: This study demonstrated the high prevalence of MDR among hospitalized patients in Isfahan. This results shows the emergent changes in the level of antibiotic utilization in hospitals.