بررسی تاثیر شوری، دما و اکسیژن محلول بر ماندگاری کرم پرتار Perinereis nuntia در شرایط آزمایشگاهی
محورهای موضوعی : بیولوژی دریاپریسا نجات خواه معنوی 1 , سارا امیری 2
1 - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
2 - گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
کلید واژه: ماندگاری, پارامترهای محیطی, کرم های پرتار Perinereis nuntia,
چکیده مقاله :
تحقیق حاضر بر روی ماندگاری کرم پرتار Perinereis nuntia در شرایط متغیر شوری، دما و اکسیژن محلول در طی 3 هفته در شرایط آزمایشگاهی انجام شده است. شوری گروه شاهد برابر با 5/35 قسمت در هزار و شوری سایر تیمارها شامل شوری های حاوی (ppt 1/7)، (ppt 3/21) و (ppt 7/49)آب دریا بود. بیشترین ماندگاری شوری در تیمار شاهد با 76 درصد و کمترین میزان ماندگاری مربوط به تیمار حاوی شوری ppt 1/7 بود که تمامی نمونه ها در هفته اول از بین رفتند. میزان ماندگاری در تیمارهای مختلف دمایی متغیر بود و اختلاف معنی دار داشت (05/0>p). کمترین میزان ماندگاری در تیمارهای دمایی، در دمای 44 درجه سانتی گراد با 33 درصد و بیشترین آن در 24 درجه سانتی گراد با 70 درصد مشاهده گردید. فاکتور اکسیژن محلول، کمترین تأثیر را بر ماندگاری P. nuntia به نمایش گذاشت. بیشترین ماندگاری در تیمارهای اکسیژنی در تیمار حاوی اکسیژن محلول ppm 6-5 با 80 درصد و کمترین آن در ppm 8-7 با 73 درصد مشاهده شد. کرم های قرار گرفته در شرایط متغیر اکسیژنی بیشترین میزان ماندگاری را نشان دادند و کمترین میزان ماندگاری در تیمارهای شوری بدست آمد. نتایج نشان می دهد که از میان سه پارامتر بررسی شده، عامل شوری بیشترین تأثیر را بر روی ماندگاری P. nuntia داشت.
This study was performed for a period of 3 weeks, on the survival of Polychaeta Perinereis nuntia, at various salinities, temperatures and dissolved oxygen levels, in laboratory condition. Among these factors, salinity had the most significant effecton the survival of P. nuntia. There were one control group and 3 treatments at different salinities, includeing 1/5 (7.1 ppt), 3/5 (21.3 ppt) and 7/5 (49.7 ppt) of sea water salinity. The salinity of the control group was 35.5 ppt. Maximum rate of survival was observed in control group with 70% mortality and the minimum was in 7.1 ppt treatment by full fatality in the first week. There was significant difference in survival rate of various temperature treatments (p<0.05). Minimum and maximum survival rate in temperature treatments were in 44º Ϲ with 33% and 24 º Ϲ with 70%, respectively. Dissolved oxygen concentration was the least effective factor on survival of P. nuntia. The highest survival rate was in 5-6 ppm of dissolved oxygen concentration with 80% survival and the lowest was in 7-8 ppm with 73% survival. Results showed that the maximum survival rate of Perinereis nuntia was in dissolved oxygen treatments and the highest mortality rates were in different concentrations of salinity.