«حقیقت محمدی» در آثار عرفانی با نگاهی برانیس‌العارفین
محورهای موضوعی : اسطوره
فاطمه کوپا
1
(دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور)
کلید واژه: حقیقت محمدی, آثار عرفانی, انیس‌العارفین, نبوت مطلقه و مقیده, توحید و شهود حق,
چکیده مقاله :
در جهان‌بینی عرفانی حقیقت محمدی به عنوان واسطة آفرینش هستی، آینه تمام‌نمای عظمت حق، تعیّن اول، مظهر کامل‌ترین اسم خداوند (الله)، قطب‌الاقطاب، انسان کبیر، قلم اعلی و روح اعظم معرفی شده است.دیگر اصناف آدمیان نیز به دلیل خلقت متمایز و اختصاص وجودی خود با تفاوت مراتب از چکیده و عصاره نور اعظم به گونه‌ای بهره‌مند می‌شوند و تنها راه تقرب دوباره به این حقیقت و تولد مجدد نیمه الوهی وجود آدمی، تزکیه باطن، سیر استعلایی و نیل به شهود یا درون‌یافت حقیقت است که به دیدار با من برتر یا فرامن در نوع انسان و هماهنگی متقن ذهنیت و عینیت می‌انجامد.این تحقیق به روش تحلیل محتوا به انجام رسیده است؛ و هدف از این پژوهش بررسی وتحلیل مفهوم حقیقت محمدی در برخی از آثار عرفانی و تبیین نقش و جایگاه معنوی و قدسی آن در سلسله نبوت و هستی انسانی بوده است.
According to Islamic mysticism the prophet Muhammad is the mediator between the Creator and the created, the perfect man, the first Intellect, the Pole of the Poles (Ghotb al aghtab) and this is the reality of the Prophet (Haghīghat Muhammadiyyah). He is the reality of the entire created world and human beings in the actual world are subject to the Reality insofar as they transformed from virtuality into actuality in accordance with their predetermined forms in the Haghīghat Muhammadiyyah. Also, he is the first form through which the Absolute manifested itself. The present article, along with considering Anis al-Arefin, tries to analyze the concept of Haghīghat Muhammadiyyah.
_||_