هابرماس و نقد زبا نگروی )ب هسوی موضعی استعلایی در فلسفه سیاسی(
محورهای موضوعی : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری
مهدی عابدی
1
(ندارد)
کلید واژه: زبا نگروی, رهای یبخشی, عقل ارتباطی, موضع استعلایی, هرمنوتیک, موضع م اقبل زبانی,
چکیده مقاله :
فلسفه در قرن بیستم )و ب هتبع آن فلسفه سیاسی(، به طرز شگفت آوری درگیر مسئله زبان بوده است. ظهورفلسف ههای تحلیلی، مکاتب هرمنوتیک، زبان شناسی ساختاری )فردینان دو سوسور( و تأکیدی که برخی از فیلسوفان وجودی چون هایدگر بر زبانیت هستی داشته اند از یکسو و نقدهای پساساختار گرایانه دریدا و لیوتارد با تمرکز بر مفاهیم زبانی، جهان فلسفه در قرن بیستم را ی کسر زبان آلوده ساخته اند. با این وجود، در رهای یبخشی که ب هباور یورگن هابرماس بخش تکمیلک‌ننده پروژه ن اتمام مدرنیته محسوب م یشود، زبا نگروی افراطی )مجادله با گادامر(، از موانع اساسی نقد ایدئولوژی فرض م یگردد. ایستادن بر موضعیاستعلایی خارج از عرصه زبان، راهی به سوی رهایی از جهانی ی کسر محاط در زبا نگروی است، این پژوهشمیک‌وشد تا ب هبررسی این امکان انتقادی بپردازد.فرض ما آن است که رویکرد افراطی به زبان، امکان نقد ایدئولوژی را سلب میک‌ند. ب همنظور تکمیل اندیشهرهای یبخشی لازم است موضعی م اقبل زبانی و ماقبل تأویلی اتخاذ کرد و از آن موضع زبان را که م یتواند بخشیاز ابزار و بیان سلطه ایدئولوژیک باشد ب هخدمت نقد ایدئولوژی در آورد.
Philosophy in the 20th century (and accoridingly Political Philosophy) has been surprisinglypreoccupied by the issue of Language. The emergence of Analytic Philosophies, HermeneuticSchools, Structural Linguistics (Ferdinand de Saussure) and the emphasis put on the lingualcharacteristics of «Existence» by Existentialist Philosophers such as Heidegger on the one hand,and Post-Structural criticisms concerning the linguistic concepts- held by Lyotard and Drida,have totally made Philosophy «language-embodied». However, in Liberization which isconsidered by Habermas the supplementary part of un-completed project of Modernity,Exagurative Linguisticsm is considered the main obstacle against Ideology criticism. Insisting theTranscendental position out of language domain is a pathway for Liberization from a completelylanguage-embodied world.This research has been seeking for such a critical possibility. We suppose that the ExagurativeLinguistism prevents Ideology criticism. In order to fully cover the thought of Liberization, it isnecessary to adopt a Pre-Lingual and Pre-Hermeneutical supposition and to apply the languagewhich can be part of Ideological Hegemony, in favor of criticizing the Ideology and from thatpoint, language should serve Ideology criticism.