کاربرد الگوریتم هوش مصنوعی در پیشبینی کارایی سرمایهگذاری با تأکید بر نقش معیارهای مدیریت ریسک
محورهای موضوعی :
دانش سرمایهگذاری
مریم خالقی زاده دهکردی
1
,
فاطمه صراف
2
,
علی نجفی مقدم
3
1 - گروه حسابداری، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران.
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، دانشکده اقتصاد و حسابداری، تهران، ایران.
3 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، دانشکده اقتصاد و حسابداری، تهران، ایران
تاریخ دریافت : 1399/08/13
تاریخ پذیرش : 1399/10/10
تاریخ انتشار : 1401/04/01
کلید واژه:
کارایی سرمایهگذاری,
الگوریتم هوش مصنوعی,
مدیریت ریسک,
چکیده مقاله :
کارایی سرمایه گذاری زمانی حاصل می شود که شرکت فقط در تمامی طرح هایی با ارزش فعلی خالص مثبت سرمایه گذاری کند.البته این سناریو در صورتی کارساز است که بازار کامل باشد و هیچ یک از مسایل بازار ناقص از جمله گزینش نادرست و هزینه های نمایندگی وجود نداشته باشد.هدف پژوهش کاربرد الگوریتم هوش مصنوعی شبکه عصبی و ژنتیک در تبیین میزان تاثیر معیار های مدیریت ریسک جهت پیشبینی کارایی سرمایهگذاری میباشد. بدین منظور از اطلاعات مالی 139 شرکت بین سالهای 1388 الی 1397 با استفاده از روشهای هوش مصنوعی ژنتیک و شبکه عصبی استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از تاثیر معیارهای مدیریت ریسک بر کارایی سرمایهگذاری میباشد و همچنین نتایج نشان داد که روش هوش مصنوعی شبکه عصبی نسبت به روش هوش مصنوعی ژنتیک قدرت بالاتری جهت پیشبینی کارایی سرمایهگذاری شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران را دارد.
چکیده انگلیسی:
Investment efficiency is achieved when the company invests only in all projects with a positive net present value. Of course, this scenario works if the market is complete and there are no incomplete market issues such as incorrect selection and agency costs. Do not haveThe purpose of this research is to apply artificial intelligence algorithm in predicting investment efficiency by emphasizing the role of risk management criteria. For this purpose, the financial information of 139 companies between 2010 and 2019 was used using genetic artificial intelligence and neural network methods. The results indicate the effect of risk management criteria on investment efficiency and also the results showed that the neural network artificial intelligence method has higher power than the genetic artificial intelligence method to predict the investment efficiency of companies listed on the Tehran Stock Exchange.
منابع و مأخذ:
بادآورنهندی، یونس؛ قادری، صلاحالدین و بهشتی، رضا (1392). بررسی تأثیر شفافیت اطلاعات حسابداری بر کارایی سرمایهگذاری. فصلنامه پژوهشها و سیاستهای اقتصادی، ۲۱ (۶۸): ۶۵-۸۲.
بنیمهد، بهمن؛ یعقوبنژاد، احمد و وحیدیکیا، الهام (1394). توان رقابتی محصول و هزینه حقوق صاحبان سهام. پژوهشهای حسابداری مالی و حسابرسی، 7(26): 107-118.
بیات، مرتضی؛ نوروزی، محمد؛ میراشرفی، زهرا و پورموسی، علیاکبر (1399). بررسی عوامل رفتاری مدیریت بر کارایی سرمایهگذاری و ارزش شرکت. پژوهشهای تجربی حسابداری، 9(3): 53-76.
تاریوردی، یداله و دامچیجلودار، زهرا (1391). رابطه مدیریت ریسک و عملکرد شرکت پژوهشهای حسابداری مالی و حسابرسی. پژوهشنامه حسابداری مالی و حسابرسی، دوره 4، شماره 15، از صفحه 43 تا 62.
خوشسیما رضا و شهیکیتاش، محمدنبی (1391). تاثیر ریسکهای اعتباری، عملیاتی و نقدینگی بر کارایی نظام بانکی ایران. فصلنامه برنامهریزی و بودجه، دوره ۱۷، شماره ۴، ص ۶۹-۹۵.
دوستار، محمد؛ محمدنژاد، علیرضا و جوادیانلنگرودی، مریم (1396). بررسی تأثیر رفتار تودهوار در ریسکپذیری مدیران شرکتهای سرمایهگذاری در بورس اوراق بهادار تهران. مدیریت دارایی و تأمین مالی، دوره 5، شماره 2، ص 129-148.
رنجبر، محمدحسین؛ رجبدری، حسین و خانیذلان، امیررضا (1397). بررسی رابطهی بین مخارج سرمایهای و کارآیی سرمایهگذاری در مراحل مختلف چرخهی عمر شرکت. بررسیهای حسابداری، دوره 5، شماره 18، ص 47-64.
صیادی، محمد؛ دستگیر، محسن و احمدی، سعیدعلی (1398). مطالعه نقش مدیریت ریسک شرکت(ERM) بر رابطه بین توانایی مدیریت و افزایش کارآیی سرمایهگذاری. راهبرد مدیریت مالی، مقاله 1، دوره 7، شماره 1، شماره پیاپی 24، بهار 1398، صفحه 1-38.
عسگرنژادنوری، باقر و امکانی، پریسا (1396). تأثیر مدیریت اثربخش ریسک در عملکرد مالی شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران: نقش واسطهای سرمایهی فکری و اهرم مالی. مدیریت دارایی و تأمین مالی، دوره 5، شماره 2، ص 93-112.
فصیحی، صغری؛ حسینی، سیدعلی و مشایخ، شهناز (1398). بررسی تأثیر افشای ریسک بر کارایی سرمایهگذاری شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران. دانش سرمایهگذاری، 8(31)، 355-372.
میرزائی، حسین؛ ختائی، محمدرضا و قنبری، یوسف (1392). بررسی رابطه بین ریسک تجاری و ریسک مالی با عملکرد شرکتهای دارویی پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران. حسابداری سلامت، 2(2)، 77-91.
نوریفرد؛ یداله و چناریبوکت، حسن (1395). تأثیر کیفیت گزارشگری مالی و سررسید بدهی بر کارآیی سرمایهگذاری. پژوهشنامه اقتصاد و کسبوکار، سال 7 شماره 13، صفحه 29-44.
Banker, Rick and Sirohi, Niren.2005. Finding The Best Marketing Mix, Journal Of Business Strategy, Vol. 26, Issue 6, pp: 10 – 11.
Biddle, G. C.; Hilary, G. and Rodrig, S. Verdi. (2009). How does financial reporting quality relate to investment efficiency? Journal of Accounting and Economics, 48 (2/3): 112-131.
Chen, F., O.-K. Hope, Q. Li, and X. Wang. (2011). Financial reporting quality and investment efficiency of private firms in emerging markets. The Accounting Review, 86(4), 1255-1288.
Copeland, T. T. Koller, and J. Murrin. 1994. Valuation: Measuring and Managing the Value of Companies, 2nd ed. New York, NY: John Wiley & Sons.
Demerjian, P., B. Lev, M. Lewis, S. McVay. (2012). Managerial ability and earnings quality. Working paper, Emory University, Atlanta.
Gan, Huiqi. (2015). CEO Managerial Ability, Corporate Investment Quality, and the Value of Cash. Theses and Dissertations -https://doi.org/10.25772/EXNZ-0T59.
García Laraa, J.M, García Osmaa, M. Penalvac, F. (2016). "Accounting conservatism and firm investment efficiency". Journal of Accounting and Economics, 61(1), 221–238.
Gordon, Lawrence A. Loeb, Martin P., Tseng, Chih-Yang, (2009). "Enterprise Risk Management and Firm Performance: A Contingency Perspective", J. Account. Public Policy 28,PP. 301–327.
Hoyt, R. E. & Liebenberg, A. P. (2009). "The Value of Enterprise Risk Management", Journal of Risk and Insurance, 78, PP. 795-822.
Johnson, V.E. Khurana, I.K. Reynolds, J.K..2002. Audit-firm tenure and the quality of financial reports. Contemporary Accounting Research, 423-449.
Kashif Shad, Muhammad., Lai, Fong-Woon., Lai Fatt, Chuah., Klemeš, Jiří Jaromír., Bokhari, Awais. (2019). "Integrating Sustainability Reporting into Enterprise Risk Management and its Relationship with Business Performance: A Conceptual Framework", Journal of Cleaner Production.
Kiymaz, H..2006.. The impact of announced motives, financial distress, and industry affiliation on shareholders’ wealth: evidence from large selloffs. Business and economics, 49 -99.
Miihkinen, A. (2013). The usefulness of firm risk disclosures under different firm riskiness, investor-interest, and market conditions: New evidence from Finland. Advances in Accounting, Incorporating Advances in International Accounting, 29(2), 312–331.
Moller, Robert R. 2007. COSO Enterprise Risk Management. Kohn Wilet & Sons, INC.
Nocco, B.W. & Stulz, R.M. (2006). "Enterprise Risk Management: Theory and Practice", Journal of Applied Corporate Finance, 18 (4), PP. 8-20.
Pam Manhart, James K. Summers, Jennifer Blackhurst. (2020).A Meta‐Analytic Review of Supply Chain Risk Management: Assessing Buffering and Bridging Strategies and Firm Performance.
Porter, M. E. (2008). "The Five Competitive Forces that Shape Strategy", Harvard Business Review, 86 (1), PP. 78–93.
Samet, M. and A. Jarboui. (2017). How Does Corporate Social Responsibility Contribute to Investment Efficiency?, Journal of Multinational Financial Management, Vol. 40, PP. 33-46.
Yanqiong Li, Jie He, Min Xiao, Risk Disclosure in Annual Reports and Corporate Investment Efficiency,International Review of Economics and Finance (1970),doi:10.1016/j.iref.2018.08.021.
_||_