تنوع گونه‌ای کنه‌های خانواده Macrochelidae (Acari: Mesostigmata) در برخی از مناطق شهر شیراز
محورهای موضوعی : حشره شناسی و سایر بندپایان
نواب اسدپور
1
(دانشجوی دکتری، گروه حشره شناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
هادی استوان
2
()
شهرام حسامی
3
(دانشیار گروه حشره شناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایر)
کلید واژه: Shiraz, شیراز, فون, fauna, کنه های میان استیگمایان, Mesostigmatic mites, واژه های کلیدی: تنوع, Keywords: Diversity,
چکیده مقاله :
تنوع گونه ای به عنوان یکی از مهمترین شاخص های نشان دهنده تغییرات در اکوسیستم ها است. در این میان، کنه ها به علت تنوع تغذیه ای، فراوانی و همه جازی بودن، می توانند نماینده مناسبی از بندپایان موجود در خاک باشند، نظر به اینکه کنه های میان استیگمایان از نظر تعداد و پراکنش بزرگترین راسته در بین کنه های بالاراسته Parasitiformes می باشند و قادر به زندگی در زیستگاه های مختلف خاکی هستند می توانند از اهمیت اکولوژیکی زیادی برخوردار باشند، بدین جهت تنوع گونه ای کنه های میان استیگمایان از خانواده Macrochelidae طی سال 1395 در شهر شیراز مورد مطالعه قرار گرفت.روش ها : در مجموع 8 گونه از 2 جنس متعلق به خانواده Macrochelidae از 12 میزبان گیاهی در بوستانهای شهر شیراز جمع آوری و شناسایی شد. در فصل بهار و پاییز بیشترین تعداد نمونه جمع آوری شد. در مهر ماه و تیر به ترتیب بیشترین تا کمترین نمونه ها جمع آوری شدند در بین میزبانهای گیاهی پیراکانتا با 109 نمونه و کاج با 33 نمونه به ترتیب بیشترین تا کمترین میزبان را داشتند. داده ها با استفاده از نرم افزار Excel Past4.02 و Spss23 بررسی شد. محاسبه تنوع زیستی با شاخص های شانون وینر، سیمپسون، مارگالف، پیت، منهینک انجام شد.یافته ها : گونه Macrocheles glaber (Muller,1860) با 170 نمونه (22 درصد) و گونه Glyptholaspis confusa (Foa) با 17 نمونه (2/2 درصد) به ترتیب بیشترین و کمترین فراوانی را دارا بودند.نتیجه گیری: بیشترین مقدار شاخص سیمپسون 0.8553و شانون 1.985مربوط به زمستان و کمترین آنها به ترتیب با 0.8235 و 1.834مربوط به تابستان است این در حالی است که ضرایب منهینگ 0.7 و مارگالف 1.315در تابستان کمترین مقدار را دارا است. بیشترین ضرایب سیمپسون 0.8617و شانون 2.021در پارک آزادی دیده می شود.
Introduction : Species diversity is one of the most significant indicators of changes in ecosystems. Due to their nutritional diversity, abundance, and ubiquity, mites can be a good representative of arthropods in the soil. Whereas Mesostigmatic mites are the largest in terms of number and distribution in Parasitiformes and are able to live among different terrestrial habitats, they can be of great ecological importance. Therefore, the diversity of stigmatic mites from the Macrochelidae family was studied in 2016 in Shiraz.Material and Methods : A total number of eight species of two genera belonging to the Macrochelidae family was identified and collected from 12 plant hosts in the parks of Shiraz. The highest number of samples was collected in spring and autumn. The highest to lowest samples were collected in October and July, respectively. Among the plant hosts, Piracanta with 109 samples and pine with 33 samples had the highest to lowest hosts, respectively. Biodiversity was calculated with Shannon-Wiener, Simpson, Margalf, Pete, Manhink indices using Past 4.02 and Spss23 softwareDiscussion : Macrocheles glaber (Muller, 1860) with 170 specimens (22%) and Glyptholaspis confusa (Foa) with 17 specimens (2.2%) had the highest and lowest frequencies, respectively.Result : The highest values of Simpson index 0.8553 and Shannon 1.985 are related to winter, and the lowest values are 0.8235 and 1.834, respectively, related to summer while the Manning coefficient is 0.7 and the Margalf coefficient 1.315 and they are the lowest values in summer. The highest coefficients of Simpson and Shannon which are 0.8617 and 2.021 respectively, can be seen in Azadi Park.
_||_