رابطه توسعه استعدادها با نوآوری سازمانی و نقش میانجی کیفیت زندگی کاری

محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی

معصومه مشهدی ¹ , بتول فقیه آ رام ² , ابوطالب سعادتی شامیر ³

1 - کارشناس ارشد،گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
2 - استادیار گروه علوم تربیتی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
3 - گروه روان شناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران

تاریخ دریافت : 1397/02/08 تاریخ پذیرش : 1397/05/20 تاریخ انتشار : 1397/12/01

کلید واژه: کیفیت زندگی کاری, نوآوری سازمانی, توسعه استعدادها,

چکیده مقاله :

هدف: تحقیق حاضر با هدف رابطه توسعه استعدادها با نوآوری سازمانی و نقش میانجی کیفیت زندگی کاری مربیان فنی حرفه ای شهر تهران به روش توصیفی – همبستگی از نوع معادلات ساختاری صورت گرفته است. روش: جامعه مورد نظر در این تحقیق را مربیان فنی حرفه ای شهر تهران تشکیل دادند که بر اساس آخرین آمار واطلاعات موجود تعداد کل آنها معادل 19080 نفر( 13724 نفر مرد و 5356 زن) هستند که با استفاده از فرمول کوکران 376 نفر(251 نفر مرد و 125 نفر زن) به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده های مربوط از پرسشنامه نوآوری سازمانی ( 2002)، پرسشنامة کیفیت زندگی کاری والتون ، پرسشنامه توسعه استعدادها احمدی(1396) استفاده گردید. که پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 88/. ، 87/. و 85/. بدست آمد. یافته ها: جهت تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج حاکی از آن بود که اثر مستقیم توسعه استعدادها و نوآوری سازمانی برابر با 45/0 است. همچنین اثر غیر مستقیم متغیر توسعه استعدادها و نوآوری سازمانی با تأثیر متغیر میانجی کیفیت زندگی کاری برابر با 136/0 می باشد. نتیجه گیری: کارکنان مستعد، می‌توانند ارزش‌های بسیار زیادی را برای سازمان به ارمغان آورده و باعث رشد و شکوفایی آن گردند؛ بنابراین توسعه این استعدادها، یکی از مهم‌ترین عوامل حفظ مزیت رقابتی در سازمان‌ها به شمار می‌رود.

چکیده انگلیسی:

Purpose: The purpose of this study was to investigate the relationship between the development of talents and organizational innovation and the role of mediator quality of working life of professional technical instructors in Tehran using a structural equation descriptive-correlation method.   Method: The target population in this study was the professional technical trainers in Tehran, which according to the latest statistics and available data, their total number is 19080 (13724 males and 5356 females), using the Cochran formula 376 (251 Men and 125 women) were selected by simple random sampling. To collect the data, the Organizational Innovation Questionnaire (2002), Walton Work Quality Questionnaire, Ahmadi Talent Development Questionnaire (2017) were used. Their reliability through the Cronbach's alpha coefficient is 0/88, 0/87 And 0/85 Was obtained.   Results: Structural equation model was used to analyze the data. The results indicated that the direct effect of the development of talent and organizational innovation was 0/45. The indirect effect of the variable on the development of talents and organizational innovation with the effect of the median variable of quality of working life is 0/16.   Conclusion: Predictable employees can bring a lot of value to the organization and cause it to grow and flourish; therefore, developing these talents is one of the most important factors in maintaining competitive advantage in organizations.