تاثیر برنامه آموزش جرات ورزی بر احساس خودکارآمدی تحصیلی و بهزیستی روان شناختی دانشجویان
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانیفروغ ماهی گیر 1 , مجید حمدانی 2
1 - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان ایران، تهران، ایران.
2 - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، ایران.
کلید واژه: بهزیستی روانشناختی, خودکارآمدی تحصیلی, برنامه آموزش جرات ورزی,
چکیده مقاله :
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برنامه آموزش جرات ورزی بر بهبود خودکارآمدی تحصیلی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان بود. روش: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعهی آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان دختردانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان در سال تحصیلی 96-1395 بود. برای انتخاب حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی منظم 30 نفر دانشجو انتخاب و در دو گروه مساوی آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس خودکارآمدی تحصیلی مورایز(2001) و پرسشنامهی بهزیستی روانشناختی ریف(1989) بود. برای گروه آزمایش، 15 جلسه ی 90 دقیقه ای هفتگی برنامه ی آموزش جرات ورزی اجرا شد؛ ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری و تک متغیری با کمک نرم افزار آماری Spss25 در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که مداخلهی به کار رفته باعث افزایش سطوح خودکارآمدی تحصیلی و بهزیستی روان شناختی دانشجویان شد (001/0P<). نتیجه گیری: با انجام مداخلهی برنامه آموزش جرات ورزی می توان به بهبود وضعیت خودکارآمدی تحصیلی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان کمک نمود
Purpose: The aim of the present study was to investigate the effect of daring education program on improving academic self-efficacy and psychological well-being of students of Islamic Azad University, Behbahan Branch. Methodology: The research method was quasi-experimental with pre-test and post-test design. The statistical population of the present study included all female students of the Islamic Azad University of Behbahan Branch in the academic year of 2016-17. To select the sample size, 30 students were selected using regular random sampling method and divided into two equal groups of experiments (15 people) and control (15 people). The tools used in this study included the Morais Academic Self-Efficacy Scale (2001) and the Reef Psychological Welfare Questionnaire (1989). For the experimental group, 15 90-minute weekly sessions of the Daring Training Program were conducted; But the control group did not intervene. In order to analyze the data, inferential statistical methods of multivariate and single-variable covariance analysis were used with the help of Spss25 statistical software at a significance level of 0.05. Results: The results showed that the intervention used increased the levels of academic self-efficacy and psychological well-being of students (P <0.001) Conclusion: By intervening in the daring education program, it is possible to help improve the situation of academic self-efficacy and psychological well-being of students.
_||_