هم‌سنجی اثربخشی سایکودرام، خاطره‌پردازی و درمان عقلانی عاطفی رفتاری الیس بر شادکامی مردان سالمند
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانینیرە مردی 1 , مختار عارفی 2 , خدامراد مومنی 3 , حسن امیری 4
1 - دانشجوی دکتری روانشناسی، گروە روانشناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.
2 - دانشیار، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.
3 - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
4 - استادیار، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
کلید واژه: شادکامی, مردان سالمند, سایکودرام, خاطره‌پردازی, درمان عقلانی عاطفی رفتاری,
چکیده مقاله :
هدف: با توجه به افزایش آمار سالمندان و اهمیت شادکامی در آنان، پژوهش حاضر با هدف هم‌سنجی اثربخشی سایکودرام، خاطره‌پردازی و درمان عقلانی عاطفی رفتاری الیس بر شادکامی مردان سالمند انجام شد. روش: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش مردان سالمند سرای سالمندی شهر کرمانشاه در سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 40 نفر بودند که پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌طورتصادفی در چهار گروه مساوی (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند. گروه آزمایش اول 12 جلسه یک ساعتی تحت آموزش سایکودرام، گروه آزمایش دوم 10 جلسه یک و نیم ساعتی تحت آموزش خاطره‌پردازی، گروه آزمایش سوم 8 جسه یک و نیم ساعتی تحت درمان عقلانی عاطفی رفتاری قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش ماند. داده‌ها با معاینه مختصر وضعیت شناختی و سیاهه شادکامی آکسفورد جمع‌آوری و با روش تحلیل کواریانس تک‌متغیری و آزمون تعقیبی LSD در نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که هر سه روش مداخله سایکودرام، خاطره‌پردازی و درمان عقلانی عاطفی رفتاری الیس در مقایسه با گروه کنترل باعث افزایش نمره شادکامی مردان سالمند شدند و اثربخشی روش سایکودرام بیشتر از درمان عقلانی عاطفی رفتاری بود (05/0˂P)، اما بین اثربخشی دو روش سایکودرام و خاطره‌پردازی و دو روش خاطره‌پردازی و درمان عقلانی عاطفی رفتاری بر افزایش شادکامی تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0P>). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج درمانگران و متخصصان سلامت می‌توانند از هر سه روش به‌ویژه روش سایکودرام برای افزایش شادکامی مردان سالمند استفاده کنند.
Purpose: Regarded to the increasing number of the elderly and the importance of happiness in them, the present study was conducted with the aim of evaluating the effectiveness of psychodrama, reminiscence and rational emotive behavioral therapy of Ellis on the happiness of elderly men. Methodology: This research was semi-experimental with pre-test and post-test design with a control group. The research population was an elderly men of home elderly in Kermanshah city in 2019 year. The sample research was 40 people who after reviewing the inclusion criteria were selected by purposive sampling method and randomly were assigned to four equal groups (three experimental groups and one control group). The first experimental group received 12 one-hour sessions of psychodrama education, the second experimental group received 10 one-and-a-half-hour sessions of reminiscence education, the third experimental group received 8 one-and-a-half-hour sessions of rational emotive behavioral therapy and control group remained on the waiting list for training. Data were collected with using a mini-mental state examination and the Oxford happiness inventory and analyzed by univariate analysis of covariance and LSD post hoc test in SPSS software. Findings: The results indicated that the all three intervention methods of psychodrama, reminiscence and rational emotive behavioral therapy of Ellis in compared to the control group led to increase the happiness score of elderly men and the effectiveness of psychodrama method was higher than rational emotive behavioral therapy (P<0.05), but there was no significant difference between the effectiveness of the two methods of psychodrama and reminiscence and the two methods of reminiscence and rational emotive behavioral therapy on increasing happiness (P>0.05). Conclusion: According to the results, therapists and health professionals can use all three methods, especially the psychodrama method to increase the happiness of elderly men.
_||_