تأثیر مصرف توأم کودهای شیمیایی و زیستی فسفاته و نیتروژنه بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم

محورهای موضوعی : پژوهش نامه کشاورزی

مهسا کریمی ¹ (گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران)
سید کیوان مرعشی ² (گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران)

تاریخ دریافت : 1395/04/12 تاریخ پذیرش : 1395/08/12 تاریخ انتشار : 1395/12/01

کلید واژه: کود شیمیایی, عملکرد دانه, گندم, کود زیستی,

چکیده مقاله :

این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. تیمارهای مورد آزمایش شامل کود فسفره در 4 سطح به صورت 1- تماماً از طریق کود سوپر فسفات تریپل، 2- 70% کود سوپر فسفات تریپل و مابقی از طریق کود زیستی فسفاته بارور2، 3- 40% کود سوپر فسفات تریپل و مابقی از طریق کود زیستی فسفاته بارور2 ، 4- تماماً از طریق کود زیستی فسفاته بارور2. عامل دوم کود نیتروژن در 3 سطح 1- تماماً از طریق کود اوره، 2- 70% کود اوره و مابقی از طریق ازتوباکتر، 3- 40% کود اوره و مابقی از طریق ازتوباکتر بود. نتایج نشان داد که تفاوت بین سطوح کود فسفاته از نظر تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال یک درصد معنی دار اما در شاخص برداشت تفاوت معنی دار مشاهده نشد. در سطوح مختلف کود نیتروژنه، تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد و از نظر تعداد سنبله در متر مربع و وزن هزار دانه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شدند. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمارکودی70% سوپر فسفات و 70% اوره به همراه کود فسفره بارور2 و ازتو باکتر با 13/6740 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن در تیمار تماماً سوپر فسفات تریپل و اوره با 72/3481 کیلوگرم در هکتار بود. با توجه به این نتایج کاربرد 70% کود سوپر فسفات تریپل و مابقی از طریق کود زیستی فسفاته بارور2 و 70% اوره و مابقی ازتوباکتر نسبت به سایر تیمارها باعث بهبود عملکرد و اجزای عملکرد شده و در منطقه نیز قابل توصیه می باشد.

چکیده انگلیسی:

This experiment was conducted based on as factorial in a randomized randomized block design with 3 replications. The experiment was conducted with two factors, The first factor included four levels of phosphorus fertilizer: 1- 100% triple super phosphate. 2- 70% of triple super phosphate and the remainder through bio-fertilizer phosphate fertilizer2. 3- 40% of triple super phosphate and the remainder through bio-fertilizer phosphate fertilizer2. 4- 100% bio-fertilizer phosphate fertilizer2. The second factor included Three levels of nitrogen fertilizer: 1- 100% of urea. 2- 70% urea and the remainder through Azetobacter. 3- 40% urea and the remainder through Azetobacter. Results showed that the difference between the levels of phosphate fertilizers in terms of number of spike, seed number per spike, seed weight, seed yield and biological yield at 1% level of probability; but harvest index difference was not significant. At different levels of nitrogen, number of spike, seed yield, biological yield and harvest index at 1% level of probability; and number of spike, seed weight and plant height 5% level of probability were significant. The maximum seed yield obtained in 70% of triple super phosphate and the remainder through bio-fertilizer phosphate fertilizer2 and 70% urea and the remainder through Azetobacter with (6740 kg/ha), minimum seed yield obtained in 100% bio-fertilizer phosphate fertilizer2 and 100% of urea with (3481 kg/ha). According to the conclusion the application of 70% of triple super phosphate and the remainder through bio-fertilizer phosphate fertilizer2 and 70% urea and the remainder through Azetobacter increases yield and yield components and in the region recommended.