تأثیر تنش کم آبی بر رشد و عملکرد برنج در روش های مختلف کشت
محسن یوسفی
1
(
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، گروه زراعت، تاکستان، ایران
)
جهانفر دانشیان
2
(
استاد موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
)
محمود بنیادی
3
(
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، تاکستان، ایران
)
کلید واژه: عملکرد دانه, برنج, کم آبیاری, کشت مستقیم,
چکیده مقاله :
این تحقیق در فصل زراعی 1395-1394 در شهرستان رشت (بخش سنگر) با هدف بررسی تأثیر تنش کم آبی و روشهای مختلف کشت مستقیم بر رشد و عملکرد برنج اجرا شد. به این منظور آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. عوامل آزمایشی شامل: آبیاری در 2 سطح شامل: I1: ارتفاع آب بطور دائم 2 سانتیمتر به بالا و I2: فقط نم دار (کم آبیاری)، و روشهای کشت مستقیم در 4 سطح شامل: S1: کشت کپهای، S2: کشت خطی، S3: کشت پخشی و S4: شاهد (نشاء کاری) بوددند. نتایج نشان داد که آبیاری و روش کشت تأثیر معنیداری در سطح یک درصد بر تعداد پنجه موثر در واحد سطح داشت. اما اثر متقابل تیمارها بر صفت مذکور معنی دار نبود. بررسی جدول مقایسه میانگین ها نشان داد که آبیاری مطلوب با میانگین 1447 پنجه موثر در واحد سطح نسبت به کم آبیاری برتری معنی داری از لحاظ آماری داشت. نتایج همچنین نشان داد که استفاده از روشهای کشت مستقیم (پخشی، کپه ای و خطی) نسبت به شاهد برتری معنی داری داشتند و همگی در یک گروه آماری قرار گرفتند. نتایج اثرمتقابل تیمارها بر عملکرد دانه نیز نشان داد که در شرایط آبیاری مطلوب روش کشت نشایی (شاهد) با میانگین 3314 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشت، اما در شرایط تنش رطوبتی روش کشت کپهای با میانگین 2054 کیلوگرم در هکتار نسبت به سایر تیمارها برتری معنی داری داشت.
چکیده انگلیسی :
This research was done in order to evaluate the direct culture methods of rise under different humidity conditions at 2011-2012 in Sangar, Rasht. Thus, a split plot experiment was conducted as base of randomized completely block design in 4 replication. The experimental factors in 2 levels included: I1: water height permanently 2 cm above (full irrigation) and I2: just damp (low irrigation) and direct culture methods in 4 levels included: S1: pile culture, S2: linear culture, S3: broadcast culture and S4: control (transplanting) were considered. Results revealed that effect of irrigation and culture method and their interaction were significant on grain yield. The full irrigation with mean of 3098 kg/ha had the highest grain yield compare with low irrigation with mean of 1871 kg/ha. Results also indicated that pile culture with mean of 2594 kg/ha had the most grain yield and then transplanting method with mean of 2530 kg/ha was in a next ranking and finally broadcasting method with mean of 2349 kg/ha had the least grain yield. The interaction of treatments demonstrated that transplanting method with mean of 3314 kg/ha had the most grain yield under full irrigation condition. But the pile culture with mean of 2054 kg/ha under low irrigation condition was superior to other treatments.