در تحقیق حاضر از دو بازدارنده بنزومیدازول و متیلبنزومیدازول بهمنظور جلوگیری از خوردگی فولاد میکروآلیاژی X70 محیط ترش در محیط یک مولار اسید سولفوریک استفاده شده است. به این منظور از هر دو بازدارنده در غلظتهای متفاوت بهمنظور یافتن بهترین میزان غلظت، دما و راندمان آزمو چکیده کامل
در تحقیق حاضر از دو بازدارنده بنزومیدازول و متیلبنزومیدازول بهمنظور جلوگیری از خوردگی فولاد میکروآلیاژی X70 محیط ترش در محیط یک مولار اسید سولفوریک استفاده شده است. به این منظور از هر دو بازدارنده در غلظتهای متفاوت بهمنظور یافتن بهترین میزان غلظت، دما و راندمان آزمونهای کاهش وزن، پلاریزاسیون و طیفسنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) استفاده گردید. ترکیب شیمیایی نمونه توسط تست کوانتومتری بهدست آمد و نمونه با ابعاد 100×50×10 میلیمتر به تعداد 20 عدد آمادهسازی گردید. عملکرد حفاظت در برابر خوردگی بازدارندهها در محلول 1 مولار اسید سولفوریک جهت آزمون کاهش وزن پس از 10 روز غوطهوری و نیز در آزمونهای پلاریزاسیون و امپدانس با استفاده از دستگاه Auto Lab و نرمافزار Nova1.11 نتایج مورد ارزیابی واقع گردیدند. نتایج نشان داد بهترین راندمان بازدارندگی بنزومیدازول در غلظت ppm600 برابر با 37 درصد و متیلبنزومیدازول در غلظت ppm400 برابر با 30 درصد تعیین گردید و در حالت ترکیبی این دو محلول توانایی افزایش بهبود راندمان خوردگی تا 73 درصد را دارند. در نتیجه هر دو این بازدارندهها توانایی عملی به منظور استفاده در محیط صنعتی را از خود نشان دادند.
پرونده مقاله