شرایط گواهان در فقه فریقین (باتوجه به قانون)
محورهای موضوعی : حقوق خصوصی
احمد مرادخانی
1
(واحد قم)
احمد مرادخانی
2
(واحد قم)
کلید واژه: ایمان, شهادت, شاهد, فریقین, طهارت مولد,
چکیده مقاله :
جایگاه شهادت و گواهی به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی در فقه قضایی اعم از مدنی و کیفری و اثبات موضوعات حکم شرعی، ضرورت شناخت شرط های معتبر را در فقه و حقوق ایجاب می کند. با توجه به آیات و روایات و مواد قانونی شرط هایی مانند بلوغ، عقل، اسلام، عدالت، عدم تهمت، به عنوان شرط های مشترک و شرط هایی مانند ایمان، حریت، نطق و... به عنوان شرط های غیرمشترک پذیرفته شده است. برخی از شرط ها مانند طهارت مولد هم مورد اختلاف است که با توجه به دلایل فریقین مورد بررسی قرار گرفته است.
Testimony as one of the evidence for proving lawsuit in judicial jurisprudence including civil and penal one as well as demonstrating issues of religious verdict necessitates a recognition of authentic conditions in jurisprudence and law. Considering verses, narrations and legal cases, qualifications such as maturity, intellect, Islam, justice and lack of invective as common conditions and conditions like faith, freedom and speech and … as non-common conditions have been accepted. There is disagreement over some conditions like in-birth purity, which has been discussed as to reasons made by religious scholars.