بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد راه حل محور بر خودکارآمدی و رضایت زناشویی زنان متاهل
محورهای موضوعی : روان شناسی
1 - دانشکده روانشناسی واحد تهران-مرکز دانشگاه آزاد اسلامی
2 - دانشکده روانشناسی واحدتهران-مرکز
کلید واژه: خودکارآمدی, رضایت زناشویی, آموزش گروهی رویکرد راه حل محور,
چکیده مقاله :
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد راهحلمحور بر خودکارآمدی و رضایتزناشویی زنان متاهل اجرا گردید. که به شیوه طرحهای نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون که به شیوه نمونهبرداریدوطلبانه و انتخاب تصادفی در گروههای آزمایش و گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مراجعهکننده به مراکزمشاوره منطفه 3 تهران بود که از میان جامعه مذکور تعداد33 نفر داوطلب انتخاب شده بودند. که در دو گروه آزمایش )51نفر(و گروه گواه )51نفر( اختصاص داده شده بودند. برای اعمال متغییر مستقل از پروتکل راهحلمحور استفاده شده بود که بهمدت هشت هفته، هر هفته یک جلسه به مدت 03 دقیقه اجرا شد. جهت جمعآوری اطالعات از پرسشنامه خودکارآمدی شررو پرسشنامه رضایتزناشوییانریچ استفاده شده بود. برای توصیف و تجزیه تحلیل اطالعاتآماری در دو بخش یافتههای توصیفیو یافته استنباطی ارائهشده در بخش یافتههای توصیفی به توصیف متغیرهای جمعیتشناختی با استفاده ازآزمون توصیفمتغییرهای اصلی با استفاده از شاخصهای آماری میانگین انحراف استاندارد و نمودار خطی انجام شده بود. در بخش یافتههایاستنباطی و آزمون فرضیه از آزمون آنکوا (ANCOVA (و مانکوا )MANCOV ) استفاده شده بود که قبل از اجرای این آزمونبه بررسی مفروضات این آزمونها پرداخته شده بود. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت آموزش گروهی راهحلمحور برخودکارآمدی و رضایتزناشویی زنان متاهل مراجعهکننده به مراکز مشاوره منطقه 3 تهران تاثیر داشته و رابطه معنادار بود)13/3< p )در این پژوهش به کمک نرم افزار SPPS26 دادهها مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته بودند.
Objective: The aim of this study was to investigate the effectiveness of group training based on solution-based approach on self-efficacy and marital satisfaction of married women. Which was done by semi-experimental designs of pre-test and post-test, which were done by bilateral sampling and random appointment in experimental and control groups. The statistical population of the study included women referring to counseling centers in District 3 of Tehran, from which 30 volunteers were selected. They were assigned to two experimental groups (15 people) and a control group (15 people). To apply the independent variable, the solution-based protocol was used, which was performed for eight weeks, one session per week for 90 minutes. Scherer's self-efficacy questionnaire and Enrich Marital Satisfaction Questionnaire were used to collect data. Statistical indicators of standard mean deviation and line graph were used. In the inferential findings and hypothesis tests, ANCOVA and MANCOV tests were used. Before performing this test, the assumptions of these tests were examined. Based on this, it can be concluded that solution-oriented group training on self-efficacy and satisfaction. Marital status of married women referring to counseling centers in Tehran Region 3 was effective and the relationship was significant (p <0.05). In this study, data were analyzed using SPPS26 software.
_||_